ဆိုပိန္႔ဟုတ္ရာ …စဥ္းစားပါေလာ့၊ ခႏၶာဘာရ၊ ပဥၥကကား၊
ယုယခင္မင္၊ စိန္ေရႊဆင္၍၊ ျပဳျပင္ပိုက္ေထြး၊ နင္ေကၽြးေမြးလည္း၊
အေရးမေရာက္၊ သဲေရေမွာက္သို႔၊ နင့္ေနာက္မပါ၊ နင္လိုရာကို၊
ဘယ္ခါမလိုက္၊ နင့္အၾကိဳက္ႏွင့္၊ တိုက္ရိုက္ဖီလာ၊ ဆန္႔က်င္ပါခဲ့ ။
ရုပ္ဝါနုနယ္၊ ရွဳ႕စဖြယ္ႏွင့္၊ တင့္တယ္ရႊန္းစို၊ နင္လွလိုလည္း၊
အအိုစာရင္း၊ သူကသြင္း၏ ။
ေဘးရန္ကင္းကြာ၊ လြန္ခ်မ္းသာ၍၊ မနာရလို၊ ေတာင္းဆုဆိုလည္း၊
နင့္ကိုမညွာ၊ ေဘးေရာဂါႏွင့္၊ ခါခါမငဲ့၊ မိတ္ေဆြဖြဲ႔၏ ။
နင့္ႏွင့္တူညီ၊ ခ်စ္ၾကိဳးသီသား၊ ပလီပလာ၊ အျပစ္ကြာသည့္၊
ခ်စ္စြာမယား၊ သမီးသားႏွင့္၊ စီးပြားဥစၥာ၊ ဘယ္ခါမကြဲ၊
အတူတြဲ၍၊ အျမဲျပံဳးခ်ိဳ၊ ေနရလိုလည္း၊ နင့္ကိုမေထာက္၊
နင့္ေနာက္မလိုက္၊ အပူတိုက္၍၊ နင္ဟိုက္နင္ေခြ၊ နင့္ကိုေသေအာင္၊
က်ားေမြခံတြင္း၊ အစာသြင္းသို႔၊ ေသမင္းသူ႔လက္၊ ပဏၰာဆက္၏ ။
လ-ရက္-ႏွစ္ေတြ၊ အသေခ်ၤႏွင့္၊ လြန္ေလဘဝ၊ အနႏၱက၊
ဆံုးစမပိုင္၊ ယခုတိုင္ေအာင္၊ နိုင္နိုင္နင္းနင္း၊ ဥာဏ္မသြင္း၍၊
ေသမင္းသူလွ်ိဳ၊ ခႏၶာကိုယ္ကို၊ မျငိဳျငင္ရက္၊ စြဲလမ္းခ်က္ျဖင့္၊
ျမိဳင္နက္စြန္ဖ်ား၊ ေတာသစ္က်ားကို၊ မယ္ဘြားမိခင္၊ ႏြားငယ္ထင္သို႔၊
အျမင္မေျဖာင့္၊ ဝိပလ္ေမွာင့္၍၊ တၾကာင့္ၾကၾက၊ ျပဳခဲ့လွျပီ ။
ဘုရားသာသနာ၊ ခုအခါ၌၊ ပညာစကၡဳ၊ ဖန္ဖန္ရွဳ႕ေလာ့၊
ရတုဂိမွန္၊ အခ်ိန္တန္ေသာ္၊ သူရကန္ေဝွ႔၊ အပူေငြ႔ေၾကာင့္၊
ေရေသြ႔ခန္းျငား၊ အိုင္ပတၱားဝယ္၊ က်က္စားေနၾက၊ ငါးမစၦတို႔၊
ေရကလည္းနဲ၊ သိန္းစြန္ဝဲ၍၊ ေပ်ာ္ပြဲျမဴမွ်၊ ရွာမရဘဲ၊
ေသၾကဖို႔သာ၊ နီးကပ္လာသို႔၊
ငါသူကစ၊ ရွိသမွ်လည္း၊ ေန႔ညဥ့္မလပ္၊ အစဥ္စပ္လ်က္၊
ဥပါဒ္-ဌီ-ဘင္၊ မျပတ္ႏွင္လ်က္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ၊ မရွိပါဘဲ၊
ဖ်ားနာကိုက္ခဲ၊ ေရာဂါစြဲ၍၊ ေသပြဲေသတမ္း၊ ေသစခန္းႏွင့္၊
ေသလမ္းသို႔သာ၊ နီးကပ္လာ၏ ။
ငါငါတက္ၾကြ၊ မာန္မာနႏွင့္၊ ေလာဘေဒါသာ၊ အစျဖာသား၊
ယုတ္မာစြာလွ၊ အဓမၼကို၊ ေဝးကမလာ၊ ကင္းရွင္းကြာေအင္၊
ခါခါမပြား၊ အပ်င္းမ်ားမူ၊ ေလးပါးပယ္ရြာ၊ နင့္အိမ္သာဟု၊
စိတ္မွာစြဲကပ္၊ သတိခ်ပ္ေလာ့ ။
လူ႔ရပ္နတ္ရြာ၊ ထက္ျဗဟၼာႏွင့္၊ မဟာသုခ၊ နိဗၺာနသို႔၊
ရွစ္ဝမဂၢင္၊ သေဘာၤာယဥ္ျဖင့္၊ ေဆာလ်င္ကပ္ခို၊
ေရာက္ရလိုမွဳ၊ ထိုထိုပုည၊ ကုသလကို၊ ေန႔ညမစဲ၊
လံု႔လသဲေလာ့။
ၾကံဳခဲလွစြာ၊ သာသနာႏွင့္၊ နင့္မွာမေရြ႕၊
ယခုေတြ႔ျပီး၊ ေမ့ေမ့မူးမူး၊ နင္မရူးႏွင့္၊
ဆီဦးေထာပတ္၊ ရသာဓာတ္ကို၊ အျမတ္တစ္ခု၊
မွတ္မရွဳ႕ဘဲ၊ ရြာသူဝက္မိုက္၊ မစင္ၾကိဳက္သို႔၊
အျမိဳက္တရား၊ နင္ေရွာင္ရွား၍၊ ငါးပါးအာရံု၊
မစင္ပံုကို၊ စံုစံုမက္မက္၊ မႏွစ္သက္ႏွင့္ ။
ထက္ျမက္အဖ်ား၊ သင္တုန္းသြားဝယ္၊ ပ်ားသဖြယ္ဟု၊
ဥာဏ္က်ယ္သေလာက္၊ အျပစ္ေကာက္၍၊
ေတာင္ေခ်ာက္ျမိဳင္ၾကား၊ သမင္မ်ားကို၊ သစ္က်ားပုန္းေအာင္း၊
အရေခ်ာင္းသို႔၊ ေတာင္ေခါင္းရိပ္ေျမွာင္၊ သခၤမ္းေခ်ာင္ဝယ္၊
တိမ္းေရွာင္တစ္ကိုယ္၊ ေတာ-ေတာ-ဆို၍၊ မဂ္ဖိုလ္မေႏွာင္း၊
အရေခ်ာင္းမွ၊ အေပါင္းဒုကၡ၊ ကင္းကြာရဟု၊ ဗုဒၶေရႊႏွဳတ္၊
ၾကာကမုခ္မွ၊ လွစ္ထုတ္ျမြက္ၾကား၊ မိန္႔ေတာ္ထားသည္၊
နင့္ကားနင့္တြက္၊ က်င့္ေတာ့တည္း ။ ။
အရွင္သုတာစာရာလကၤာရ
(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ)
ပူေဇာ္ မွ်ေဝအပ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment