ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္က စမၸာျမိဳ႕ေတာ္

သင္တန္းအမွတ္စဥ္(၆)

ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္က စမၸာျမိဳ႕ေတာ္

ျမတ္ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္အခါ၌လည္း စမၸာျမိဳ႕ေတာ္သည္ ပိဋကစာေပ၌ အလြန္ထင္ရွား၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဝိနယပိဋက မဟာဝါပါဠိေတာ္ စေမၸယ်ကၡႏၶက၌ ဝိနည္းပညတ္ေတာ္ ေျမာက္မ်ားစြာ ပညာေတာ္မူခဲ့သျဖင့္ ဤစမၸာျမိဳ႕သည္ အလြန္ထင္ရွားေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္ေၾကာင္း သိနိုင္၏။

စမၸာျမိဳ႕က ဂဂၢရာေရကန္

ယင္း စေမၸယ်ကၡႏၶက၌ ေတနေခါ ပန သမေယန ဗုေဒၶါ ဘဂဝါ စမၸာယံ ဝိဟရတိ ဂဂၢရာယ ေပါကၡရဏိယာ တီေရ၊ ေတန ေခါ ပန သမေယန ကာသီသု ဇနပေဒသု ဝါသဘ-ဂါေမာ ေဟာတိ စသည္ျဖင့္ ပါဠိေတာ္လာရွိ၏။

စမၸာျမိဳ႕ ဂဂၢရာေရကန္မွာ ျမတ္ဗုဒၶသီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ကာသိတိုင္း ဝါသဘရြာ၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ ေက်ာင္းအျမဲေန အာဝါသိကရဟန္းျဖစ္သည့္ ကႆပေဂါတၱ မေထရ္ကို အာဂႏၱဳက ရဟန္းေတာ္မ်ားက တရားႏွင့္မေလွ်ာ္ညီေသာ အဓမၼကံ ဥေကၡပနိယကံ(ေက်ာင္းမွႏွင္ထုတ္သည့္ကံ) ျဖင့္ ျပဳၾကသည္ကို သံသယ ရွိ၍ ျမတ္ဗုဒၶသီတင္းသံုးေတာ္မူရာ စမၸာျမိဳ႕က ဂဂၢရာေရကန္သို႔ လာေရာက္ျပီး ျမတ္ဗုဒၶအား အေၾကာင္းစံုေလွ်ာက္ထားေၾကာင္း၊ ယင္းအေၾကာင္းအရာႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဝိနည္းကံမ်ားစြာကို ဤစမၸာျမိဳ႕ေတာ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶသီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္းကို ဝိနည္း မဟာဝါပါဠိေတာ္ စေမၸယ်ကၡႏၵကို ေလ့လာက သိရွိနိုင္ပါသည္။ ။

စမၸာျမိဳ႕သား ေကာဠိဝိသ အရွင္ေသာဏမေထရ္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း

ထို႔ျပင္ ဤစမၸာျမိဳ႕ေတာ္၌ ေကာဠိဝိသ ေသာဏသူေဌးသား အေၾကာင္းကလည္း အလြန္စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလွ၏။ ထိုသူေဌသားေလးအေၾကာင္းကို ဝိနည္းမဟာဝါပါဠိေတာ္ စမၼကၡႏၶက၌ မွတ္တမ္းတင္ထား၏။ ယင္းပါဠိေတာ္မွာ ေတန ေခါ ပန သမေယန ဗုေဒၶါ ဘဂဝါ ရာဇဂေဟ ဝိဟရတိ ဂိဇၥ်ကူေဋ ပဗၺေတ။ ေတနေခါ ပန သမေယန ရာဇာ မာဂေဓာ ေသနိေယာ ဗိမၺိသာေရာ အသီတိယာ ဂါမသဟေႆသု ဣႆရိယာဓိပစၥံ ရဇၨံ ကာေရတိ။

ေတနေခါ ပန သမေယန စမၸာယံ ေသာေဏာနာမ ေကာဠိဝိေသာ ေသဌိပုေတၱာ သုခုမာေလာ ေဟာတိ၊ တႆ ပါဒတေလသု ေလာမာနိ ဇာတာနိ ေဟာႏၱိ။ စသည္ျဖင့္ လာရွိ၏ ။

ျမတ္ဗုဒၶ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ စစ္တပ္ၾကီးမားစြာရွိေသာ မဂဓဘုရင္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ သူ၏အဂၤတိုင္းႏွင့္မဂဓ တိုင္း၌အတြင္းရွိ ရြာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းတို႔ကို အစိုးရ၏ ။ ထိုအခ်ိန္ခါတုန္းက စမၸာျမိဳ႕ေတာ္၌ ေကာဠိဝိသမ်ိဳးႏြယ္ ေသာဏမည္ေသာ သူေဌးသားေလးသည္ အလြန္နုညံ့သိမ္ေမြ႕လွ၏။ သူ၏ ေျခဖဝါးအျပင္တို႔၌ ေမႊးညွင္းတို႔သည္ပင္ ေပါက္ေရာက္ေန၏။

ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးသည္ အဂၤတိုင္း မဂဓတိုင္းမွ ရြာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းတို႔ကို အသီးသီး ရြာသူၾကီးခန္႔အပ္အုပ္ခ်ဳပ္၏။ မင္းၾကီးသည္ ထိုရြာသူၾကီး ရွစ္ေသာင္းတို႔ကို တစ္စံုတစ္ခုေသာကိစၥျဖင့္ စည္းေဝးေစကာ ေသာဏသူေဌးသားေလးကိုလည္း သူ၏ နန္းေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ လာေရာက္ခစားေစလိုေၾကာင္း တမန္ေတာ္ေစလြတ္ခဲ့၏။ ေသာဏသူေဌးသားေလး မင္းၾကီးေရွ႕ေမွာက္ေရာက္လာ၍ မင္းၾကီးေရွ႕တြင္ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္လွ်င္ မင္းၾကီးသည္ ေသာဏသူေဌးသားေလး၏ ေျခဖဝါး၌ ေပါက္ေရာက္ေနကုန္ေသာ ေမႊးညွင္းေလးမ်ားကို ကိုုယ္တိုင္ျမင္ျပီးေနာက္ ယင္း ရြာသူၾကီး ရွစ္ေသာင္းတို႔၏ ညီလာခံသဘင္ အစည္းအေဝး၌ မင္းၾကီးသည္ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတရားႏွင့္ စပ္ေသာ လမ္းညႊန္ဆံုးမခ်က္မ်ားကို မိန္႔ၾကားျပီး တမလြန္ဘဝအက်ိဳးႏွင့္စပ္ေသာ ဆံုးမစကားမ်ားကို ျမတ္ဗုဒၶက သင္တို႔အား ေဟာလိမ့္မည္ဟု ဆိုကာ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕က ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္မွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူသည့္ မတ္ဗုဒၶထံေတာ္သို႔ ေစလႊတ္လိုက္၏ ။

ထိုအခ်ိန္တုန္းက ဘုရားရွင္အား အနီးေန ဥပဌာကအျဖစ္ အရွင္သာဂတမေထရ္က ျပဳစုလုပ္ေကၽြးေန၏။ မွန္၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ပထမေဗာဓိ ဝါေတာ္ (၂၀) အတြင္းမွာ အလုပ္အေကၽြးရဟန္း အျမဲအတည္တက် မရွိခဲ့ေပ။ (၈၀) ေသာ မေထရ္ၾကီးေတြထဲမွာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အလုပ္အေကၽြး ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူလည္း တပါးမွ် မရွိခဲ့ေပ။ (ယေန႔ေခတ္တြင္ ရာထူးအဆင့္အတန္းအသီးသီး ရွိေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ ဆရာရွင္တို႔အား လူတိုင္း လုပ္ေကၽြးျပဳစုတတ္သည့္ အရည္ခ်င္းမ်ိဳးေတာ့ မရွိတတ္ၾကသည္ကို သတိျပဳသင့္၏)။

ဝါေတာ္(၂၀) အတြင္းမွာ ျမတ္ဗုဒၶအား နာဂသမာလမေထရ္၊ နာဂိတမေထရ္၊ ဥပဝါဏမေထရ္၊ သုနကၡတၱမေထရ္၊ စုႏၵမေထရ္၊ သာဂတမေထရ္၊ ရာဓမေထရ္၊ ေဗာဓိမေထရ္၊ ေမဃိယမေထရ္တို႔က အဆင္သင့္သလို လုပ္ေကၽြးျပဳစုၾကေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္သည္ ပယ္ဆုေလးပါးႏွင့္ ေတာင္းဆုေလးပါးကို ေတာင္းျပီးမွ အျမဲတမ္း အလုပ္အေကၽြး ျဖစ္သြားေၾကာင္းကို ပါဠိစာေပမွာ ေတြ႔ရ၏။ (အံ-ဌ၊ ပ၊ ၂၂၈-၂၃၀။ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ ဌ- ၂၃၇)။

ယခု ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏ ရြာသူၾကီး ရွစ္ေသာင္းတို႔ ဘုရားရွင္ထံ သြားေရာက္စဥ္က အရွင္သာဂတ မေထရ္သည္ ဘုရားရွင္အား လုပ္ေကၽြးေနခိုက္ ျဖစ္၏။ ပရိတ္သတ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ဖူးေတြ႔ခ်င္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ အရွင္သာဂတမေထရ္သည္ မိမိတန္ခိုးျဖင့္ ပရိတ္သတ္မ်ား ၾကည့္ေနစဥ္အတြင္း ေစာင္းတန္းေလွခါးရင္းမွ ငုတ္လွ်ိဳးျပီး ဘုရားရွင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူရာ သြားေရာက္ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ယင္းအခ်င္းအရာကို ျမင္ေသာ ပရိတ္သတ္မ်ားသည္ အရွင္သာဂတမေထရ္အား ပိုမိုၾကည္ညိုသြားေတာ့၏။ ။

ျမတ္စြာဘုရားၾကြေတာ္မူလာျပီး ေက်ာင္းရိပ္ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ခင္းထားအပ္ေသာ ေနရာေလးမွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူျပီး ပရိတ္သတ္ ရြာသူၾကီး ရွစ္ေသာင္းတို႔အား တရားေဟာစဥ္ ပရိတ္သတ္မ်ားက ျမတ္ဗုဒၶတရားေတာ္၌ စိတ္အာရံုမေရာက္ဘဲ အရွင္သာဂတမေထရ္ တန္ခိုးျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားထံလာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသည့္ အသြင္အျပင္ကိုပင္ စိတ္အာရံုေရာက္ေနၾကေၾကာင္း သိေတာ္မူသျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶက အရွင္သာဂတမေထရ္အား ဆက္လက္ျပီး ပရိတ္ၾကီးအား တန္ခိုးျပရန္ အမိန္႔ရွိေသာအခါ အရွင္သာဂတမေထရ္ တန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီးသည့္အဆံုး၌ အရွင္သာဂတမေထရ္က… တပည့္ေတာ္ သာဝကပါဘုရား---ဟု ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထားမွ ရွစ္ေသာင္းေသာ ရြာသူၾကီးမ်ားက "သာဝကသည္ပင္ ဤမွ်ေလာက္တန္ခိုးၾကီးပါေပ၏။ ဆရာဘုရင္းဆိုလွ်င္ ေျပာဖြယ္ပင္မရွိေတာ့ဟု" ႏွလံုးမူကာ  ျမတ္စြာဘုရားအား ပိုမိုၾကည္ညိုသြားၾက၏ ။

ထိုရွစ္ေသာင္းေသာ ပရိတ္သတ္မ်ားလည္း တရားနာၾကားရသျဖင့္ တရားထူး ရၾကကုန္၏။ ထိုစဥ္ ေကာဠိဝိသ သူေဌးသားေလးလည္း ျမတ္ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားရျဖင့္ ဘုရားရွင္ထံမွ အျခားေသာ ပရိတ္သတ္ထျပန္သြားၾကေသာအခါ ဘုရားရွင္ထံခ်ဥ္းကပ္ျပီး ရဟန္းအျဖစ္ကို ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ခဲ့၏။

အရွင္ေသာဏသည္ ရဟန္းျဖစ္ျပီး စၾကၤံေလွ်ာက္ တရားအားထုတ္ေတာ္မူေသာအခါ အလြန္နုညံ့ေသာ ေျခဖဝါးပိုင္ရွင္ အရွင္ေသာဏ၏ ေျခဖဝါးမ်ား ေပါက္ျပဲကာ ေသြးတို႔ျဖင့္ စၾကၤံတစ္ခုလံုး ေသြးအလိမ္းအလိမ္းကပ္လ်က္ သြားသတ္ရံုပမာျဖစ္ေနသည့္ အေၾကာင္းကို ျမတ္ဗုဒၶအား ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ ဘုရားရွင္က အရွင္ေသာဏမေထရ္အား သနားေတာ္မူေသာေၾကာင့္ တစ္ထပ္လႊာ(ဧကပလာသိက) ဘိနပ္ကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူေသာအခါ

အျခားရဟန္းေတာ္မ်ားက ျမတ္စြာဘုရား…ေသာဏသည္ လွည္းအစီး (၈၀) တိုက္မွ် ပစၥည္းဥစၥာတို႔ကို စြန္႔လႊတ္ကာ ရဟန္းဘဝေရာက္မွ အလႊာဘိနပ္တို႔၌ တပ္မက္ေနေသးသည္ဟု စြပ္စြဲေျပာဆိုၾကေသာေၾကာင့္

အရွင္ေသာဏမေထရ္က ျမတ္စြာဘုရား သံဃာအားလံုးအား ခြင့္ျပဳသည္ျဖစ္အံ့…တပည့္ေတာ္ သံုးေဆာင္ပါအံ့၊ အကယ္၍ သံဃာအား ခြင့္မျပဳေတာ္မူအံ့…တပည့္ေတာ္လည္း မသံုးေဆာင္ပါဟု ေလွ်ာက္ထားသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားက အေၾကာင္းအားေလွ်ာ္စြာ သံဃာအား လႊာဖိနပ္ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့။ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေသာဏမေထရ္အေၾကာင္းကို ေလ့လာပါက အဂၤတိုင္း စမၸာျမိဳ႕ေတာ္သည္ မဂဓဘုရင္ ဗိမၺိသာရမင္းၾကီး၏ လက္ေအာက္ခံနိုင္ငံျဖစ္၍ ယင္းအဂၤတိုင္း၏ ေက်းရြာမ်ားသည္လည္း မဂဓဘုရင္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးက ရြာအိမ္မွဴးမ်ားကို အသီးသီးခန္႔အပ္ကာ အုပ္ခ်ဳပ္ေၾကာင္း သိနိုင္၏။ ။

ေဒါက္တာသုတာစာရာလကၤာရ(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ)