သင္တန္းအမွတ္စဥ္(၅)

 စမၸာျမိဳ႕အေၾကာင္း

မဟာနိပါတ္ ဝိဓူဇာတ္မွ အဂၤတိုင္းအေၾကာင္း အျဖစ္အပ်က္

ကုရုတိုင္းမွာ ဓနဥၥယ ေကာရဗ်မင္းၾကီး၌ အတၳဓမၼာနုသာသက-တရားနည္းလမ္းတက် လမ္းညႊန္ျပသနိုင္ေသာ ဝိဓူရပညာရွိအမတ္ၾကီး ရွိ၏။ ပိဋကစာေပ၌ ကုရုတိုင္းသားတို႔သည္ ပညာအလြန္ထက္ျမက္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သာသနာေတာ္မွာ ခက္ခဲနက္နဲသည့္ မဟာသတိပဌာန္ကဲ့သို႔ သုတ္ေဒသနာေတာ္မ်ား ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူရေၾကာင္း ေလ့လာမွတ္သားရ၏။ ဤ ပညာရွိဝိဒူရအမတ္ၾကီးသည္လည္း ကုရုတိုင္းသားပင္ ျဖစ္၏။ မဟာနိပါတ္ ဝိဓူဇာတ္ေတာ္၌

တဒါဟိ ဗာရာဏသီယံပိ ေခါ ဂိဟိ သဟာယကာ စတၱာေရ ျဗဟၼဏမဟာသာလာ မဟလႅက ကာေလ ကာေမသု အာဒီနဝံ ဒိသြာ ဟိမဝႏၱံ ပဝိေသတြာ ဣသိပဗၺဇၨံ ပဗၺဇၨိတြာ အဘိညာစ သမာပတၱိေယာစ နိဗၺေတၱတြာ ဝနမူလ ဖလာဟာရာ တေတၳဝ စိရံ ဝသိတြာ ေလာဏမၺိလ ေသဝနတၳာယ စာရိကံ စရမာေနာ အဂၤရေဌ ကာလစမၸာ နဂရံ ပတြာ ရာဇုယ်ာေန ဝသိတြာ ပုနဒိဝေသ ဘိကၡာယ နဂရံ ပဝိသိ ံသု။ စသည္ျဖင့္ လာရွိ၏။

ဗာရာဏသီျပည္သား ျဗဟၼဏမဟာသာလ ေလးေယာက္တို႔သည္ အုိမင္းမစြမ္းျဖစ္ေသာအခါ ကာမတရားတို႔ကို အျပစ္ျမင္၍ ေတာထြက္လာၾကျပီး အစဥ္သျဖင့္ စ်ာန္သမာပတ္ အဘိညာဥ္တို႔ကို ရျပီးေနာက္ အခ်ဥ္-ဆားအလို႔ငွာ လွည့္လည္သြားလာၾကေသာအခါ အဂၤတိုင္း ကာလစမၸာျမိဳ႕ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ မင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူၾကျပီး ေနာက္တစ္ေန႔၌ စမၸာျမိဳ႕ေတာ္တြင္းသို႔ ဆြမ္းခံ ၾကြေတာ္မူၾက၏။

ထိုရေသ့ေလးပါး ျမိဳ႕တြင္း ဆြမ္းခံဝင္ၾကေသာအခါ လူျဖစ္က စမၸာျမိဳ႕သား အေဆြခင္ပြန္းေလးေယာက္တို႔သည္ မွတ္မိၾက၍ ရေသ့တို႔အေပၚမွာ ၾကည္ညိုၾကသျဖင့္ အသီးသီးတပါးစီ ဆြမ္းစားပင့္ၾကျပီး ထို႔ေနာက္ မင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာ ေခတၱပင့္ထားကာ ရေသ့မ်ား ဆြမ္းစားျခင္းကိစၥျပီးေသာအခါ

တစ္ပါးေသာ ရေသ့က တာဝတိ ံသာသို႔၊ တပါးကား နဂါးျပည္သို႔၊ တပါးကား ဂဠဳန္ျပည္သို႔၊ တပါးက ေကာရဗ်မင္း၏ မိဂါဇိန္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ ေန႔သန႔္စင္ရန္ ၾကြေတာ္မူၾက၏။ ရေသ့တို႔၏ သူငယ္ခ်င္း 

ဥပါသကာသူၾကြယ္တို႔သည္လည္း ရာသက္ပန္ ဆရာရေသ့တို႔၏ အဆံုးအမစကားကို လိုက္နာလ်က္ ဒါနသီလ စေသာ ပါရမီကုသိုလ္တရားမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသျဖင့္ ေနာက္တမလြန္ဘဝဝယ္

ဥပါသကာသူၾကြယ္တေယာက္က သိၾကားမင္း၊ တေယာက္က နဂါးမင္း၊ တေယာက္က ဂဠဳန္မင္း၊ တေယာက္က ေကာရဗ်မင္း ျဖစ္ၾက၍ ဆရာရေသ့တို႔သည္လည္း စ်ာန္အဘိညာဥ္တို႔ေၾကာင့္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ လားေရာက္ၾကရကုန္၏။

ယင္းေကာရဗ်မင္း အရြယ္ေရာက္ မင္းဘိသိက္ေျမာက္ကာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနစဥ္ အထက္၌ဆိုခဲ့ျပီး ပညာရွိဝိဓူရအမတ္ၾကီး၏ တရားညႊန္ျပ ဆံုးမသည္ကို လိုက္နာလ်က္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထြက္ သီလေစာင့္ေရွာက္ တရားအားထုတ္ေသာအခါ အတိတ္ဘဝ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ဘူးၾကေသာ သိၾကားမင္း၊ နဂါးမင္း၊ ဂဠဳန္မင္း တို႔သည္လည္း မင္းၾကီး ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ လာေရာက္တရားအားထုတ္ၾကစဥ္ ထိုသူတို႔ သီလႏွင့္စပ္ေသာ အျငင္းပြားမွဳ ျဖစ္ၾကရာတြင္ ပညာရွိ သုခမိန္ ဝိဓူရအမတ္ၾကီး၏ အဆံုးအျဖတ္မွာ ခံယူၾကေၾကာင္း ဤ ဝိဓူရဇာတ္ေတာ္၌ လာရွိ၏။ ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤဆိုအပ္ခဲ့ျပီးေသာ ဝိဓူရဇာတ္ေတာ္၌လည္း အဂၤတိုင္း၏ ျမိဳ႕ေတာ္ကား ကာလစမၸာျမိဳ႕ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရေသ့တို႔သည္ မင္းၾကီး၏ ဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ သီတင္းသံုးၾကသည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ဤအဂၤတိုင္း၌ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မင္းတပါး သီးျခားအုပ္ခ်ဳပ္ေၾကာင္း ထင္ရွားျပီး ကာလစမၸာဟူေသာအမည္သည္လည္း စမၸာဟူေသာ မူရင္းနာမည္မွ အနည္းငယ္ေခတ္ကာလအလိုက္ ေျပာင္းလဲလာေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်နိုင္ပါ၏။ ။

ေဒါက္တာသုတာစာရာလကၤာရ(ေမ့သားလွ-ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ)