စာဖတ္ၾကရာဝယ္

ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက၊ သားမယားပင္၊ သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း၊ စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက၊ ထူးၿခားလိမၼာ၊ ရွိသည့္သာတည္း။

နားမွာမဝင္၊ မသိျမင္က၊ သမင္ကၽြဲႏြား၊ ေတာင္သူလားသို႔၊ မပြားပညာ၊ မလိမၼာဘဲ၊ မိစၦာစိတ္ရိုင္း၊ ထူထိုင္းမွိဳင္းသည္၊ ရိုင္းစိုင္းေတာင္သူ၊ မိလကၡဴႏွင့္၊ တူလိမ့္မည္။ (ရွင္မဟာရဌသာရ)။

ျမန္မာျပကၡဒိန္အလို ယေန႔(၁၃၇၃၊ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္) သည္ စာေရးသူ၏ အသက္၃၈ ႏွစ္ျပည့့္ေလျပီ။ အဂၤလိပ္ျပကၡဒိန္လိုဆိုရင္ မေန႔က(၂၁-၀၉-၂၀၁၁) ပင္ အသက္ ၃၈ ႏွစ္ တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ေလသည္။ ေမြးေန႔ကုသိုလ္အျဖစ္ နာလႏၵာတကၠသိုလ္မွ သီတင္းသုံးေဖာ္ ၁၇ ပါးခန္႔တို႔အား ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၾကက္သားဟင္း ငါးပိခ်က္ႏွင့္ မွ်စ္ႏွင့္ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေရာသည့္ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတို႔ႏွင့္ ဆက္ကပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ပထမအစီစဥ္ကေတာ့ ငါးေၾကာ္ခ်က္ျဖင့္ ဆက္ကပ္ရန္ စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း တစ္ညလုံး မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းေသာေၾကာင့္ ပုံမွန္တကၠသို္လ္ဂိတ္ေပါက္ နံနက္တိုင္း လာေရာင္းသည့္ ငါးသည္မလာေသာေၾကာင့္ပင္ ၾကက္သားဟင္းႏွင့္ အစားထိုးစီစဥ္လိုက္ေပသည္။

စီစဥ္ခ်က္ျပဳတ္သူမွာေတာ့ စာေရးသူ၏ တပည့္ဦးဇင္းေလး အရွင္ဇနက(ထားဝယ္)ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ နာလႏၵာသံဃာေတာ္မ်ား သို႔မဟုတ္ နာလႏၵာသို႔ ဘုရားဖူး မိမိႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ေရာက္လာသည့္ ဧည့္သည္အာဂႏၱဳမ်ားအား ဆြမ္းကပ္ခ်င္တိုင္း အရွင္ဇနက အရွင္အာနႏၵာတို႔ကိုပင္ အားကိုးရပါသည္။ ထိုဦးဇင္းေလးမ်ားသည္ ဆြမ္းကပ္သည့္အခါတိုင္း မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္ ဝိုင္းဝန္းခ်က္ျပဳတ္ေပးၾကပါသည္။ ထိုေန႔က ေန႔ေရာ ည ပါ မိုးအဆက္မျပတ္ရြာသြန္းေနေသာေၾကာင့္ စာေရးသူအနီးအပါးရွိ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ဖတ္ရွဳ႕ေနျဖစ္သည္။

မိမိအနီးနားမွာေတာ့ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ား၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ျမန္မာစာအုပ္မ်ား ေလာကီစာအုပ္အနည္းငယ္ႏွင့္ ပိဋကစာအုပ္မ်ား ရွိေပသည္။ ထိုစာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရွဳ႕ေနရပါသည္။ တစ္ခါတရံေတာ့ အင္တာနက္မွ စာေပမ်ားႏွင့္ မိမိ၏ အတိုအထြာမွတ္စု ဒိုင္ယာယီစာအုပ္ကေလးကိုလည္း ရိုးအီသည္မရွိ၊ အထပ္ထပ္ဖတ္ျဖစ္သည္။ စာအုပ္စာေပ လူ႔မိတ္ေဆြဆိုသည့္အတိုင္း ထိုစာေလးမ်ားျဖင့္ အေဖာ္သဟဲျပဳေနရပါသည္။ စာေပဖတ္ရွဳ႕ျခင္းေၾကာင့္ စာေပဖတ္ဖန္မ်ားပါက အင္မတန္ စိတ္ရိုင္းဝင္ေနသည့္ သားမယားပင္ လိမၼာေရးျခား စိတ္ေကာင္းထားလာတတ္ပါသည္။ စာေပမဖတ္ပါက အသိပညာ မတိုးပြားရုံသာမက စိတ္ရိုင္းေတြဝင္ကာ မိလကၡလူရိုင္းေတြႏွင့္ ဘာမွ်ျခားနားမည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အင္းဝစာဆိုအေက်ာ္ ရွင္မဟာရဌသာရ က အထက္ပါ လကၤာေလးျဖင့္ စာဖတ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခဲ့ေပသည္။

မွန္ပါသည္။ စာေပဆိုသည္မွာ မဖတ္သင့္ေသာ စာေပဟူ၍ မရွိ၊ မမွတ္သင့္ေသာ စာေပဟူ၍သာ ရွိသည္ဟု ပညာရွိတို႔ဆိုထားၾကပါသည္။ စာဖတ္ျပီးေသာအခါ ထိုစာအုပ္စာေပထဲမွ မိမိတို႔ အသိဥာဏ္ အေတြးအေခၚ ဗဟုသုတ ျဖစ္ေစမည့္ သင္ခန္းစာမ်ားကို ရယူနိုင္ဖို႔ပင္လိုအပ္ပါသည္။ သိုမွီးသိမ္းထားသင့္သည့္ စာအုပ္စာေပမ်ားကို စနစ္တက် ထိမ္းသိမ္း၍ ပစ္ပယ္သင့္သည့္ စာအုပ္စာေပမ်ားကို အသိဥာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ကာ ပစ္ပယ္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာ၌ ေဗကြန္၏ စာအုပ္စာေပဆိုင္ရာ စာေရးစာဖတ္ျခင္းဆိုင္ရာ အေတြးအျမင္ေလးမ်ားကို တင္ျပခ်င္ပါေသးသည္။ အင္မတန္ပင္မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါသည္။

Reading makes a full man; conference a ready man and writing an exact man(Bacon)။ ဆိုလိုသည္မွာ စာေပကို ဖတ္ရွဳ႕ေလ့လာျခင္းက ျပည့္ဝရင့္က်က္သည့္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာသည္။ ေဆြးေႏြးညွိႏွိုင္းတိုင္ပင္ျခင္းက (အရာရာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔) အဆင္သင့္ျဖစ္သည့္ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေစသည္။ စာေပေရးသားျပဳစုျခင္းကေတာ့ တိက်သည့္လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစသည္ဟု ေဗကြန္က ဆိုထားပါသည္။ ေနာက္ဆက္လက္ျပီး စာအုပ္ေတြကို ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ဖတ္သင့္ပံုကို ဆက္လက္ အၾကံျပဳထားပါသည္။ Some books are to be tasted, others to be swallowed and some few to be chewed and digested; that is some books are to be read only in parts; others to be read but curiously; and some few to be read wholly, and with diligence. အခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကေတာ့ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖို႔ရန္သာျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကေတာ့ မ်ိဳခ်ရမည္္။ အခ်ိဳ႕စာအုပ္အနည္းငယ္ကိုေတာ့ ေက်ညက္ေအာင္ ဝါးစားျပီး အစာေခ်ပစ္ရမည္။ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကိုေတာ့ အေပၚယံေၾကာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသာ ဖတ္ရမည္။ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ေတာ့ဖတ္၊ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္ဝင္တစားျပင္းျပသည့္ ဆႏၵႏွင့္ မဖတ္ရ၊ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေကာင္း အနည္းကိုေတာ့ အျပည့္အဝ အစအဆုံး ဖတ္ရမည္။ လုံးလဝီရိယ ရွိရွိႏွင့္ အာရုံစူးစိုက္ျပီး ဖတ္ရမည္ဟု ေဗကြန္က ဆိုထားပါသည္။

မည္သည့္စာအုပ္မ်ိဳးကို ျပစ္ပယ္သင့္သည္၊ မည့္သည့္စာအုပ္မ်ိဳးကို ဖတ္သင့္သည္ မွတ္သင့္သည္ ေဆာင္ထားသင့္သည္ကိုေတာ့ မိမိကိုယ္တိုင္စာဖတ္ဖတ္ျပီး အသိဥာဏ္ျဖင့္ဆုံးျဖတ္သင့္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းစာ(ေလာကုတၱရာစာေပ) မ်ားႏွင့္ ကင္းေဝးေနၾကေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ အသိဥာဏ္ႏွင့္ စာရိတၱကို ျမွင့္တင္ေပးနိုင္သည့္ ရတနာသုံးပါးႏွင့္ မိဘဆရာသမား လူၾကီးသူမမ်ားကို ရိုေသေလးစားထိုက္ေၾကာင္း၊ အနေႏၱာအနႏၱ ငါးပါးတို႔၏ ဆိုဆုံးမမ်ားကို မွတ္သားနာခံသင့္ေၾကာင္း၊ လူမိုက္ကို ေရွာင္ ပညာရွိကို ေပါင္းသင့္ေၾကာင္း၊ သည္းခံစိတ္ထားျပီး ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ ျဗဟၼစိုရ္တရားမ်ား တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ထားသင့္ေၾကာင့္၊ မိမိဘဝကို ပ်က္စီးေစတတ္သည့္ ေသရည္အရက္ မူးယစ္ေဆးဝါး သုံးစြဲမွဳကို ေရွာင္ၾကည္သင့္ေၾကာင္း၊ တစ္လုပ္စားဖူး သူ႔ေက်းဇူးဆိုသည့္အတုိင္း သူတစ္ပါးေက်းဇူးကို တတ္သိနားလည္သင့္ေၾကာင္း၊ စသည္ျဖင့္ ၃၈ ျဖာ မဂၤလာႏွင့္ စပ္ေသာ ေလာကုတၱရာ ယဥ္ေက်းလိမၼာစာေပမ်ား၊ ဗုဒၶဝင္ ဇာတ္နိပါတ္မ်ား ဖတ္ရွဳ႕သင့္ေပသည္။ ထိုစာေပမ်ားကို ဖတ္ရွဳ႕ျခင္းျဖင့္ ကေလးသူငယ္မ်ားသာမက လူၾကီးမ်ားလည္း အသိဥာဏ္တိုးလာကာ လိုက္နာက်င့္သံုးပါက ပိုမိုအက်ိဳးမ်ားလာနိုင္ပါသည္။

စာအုပ္စာေပေတြထဲမွ သင္ခန္းစာ ယူတတ္လွ်င္ ယူတတ္သလို အက်ိဳးမ်ားလာနိုင္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေလာကီပညာ ေလာကီစာေပတို႔ကို ဖတ္ရွဳ႕ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ေလာကလူသားမ်ား ၾကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ေလာကီႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ က်ယ္ျပန္႔လွသည့္ လူမွဳျပႆနာ အဝဝကို ေျဖရွင္းေပးနိုင္စြမ္းရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေလာကီအတတ္ပညာ စာေပမ်ားသည္ တကယ့္စစ္မွန္သည့္ သႏၱိသုခကိုေတာ့ ေဆာင္က်ဥ္းေပးနိုင္ဖို႔ အင္မတန္ခက္လွပါသည္။ ထိုေလာကီပညာ စာေပမ်ား ျပီးျပည့္ေစနုိင္ရန္ ထိုေလာကီစာေပမ်ား အတတ္ပညာမ်ားကို ဘာသာေရးတန္ဘိုးထားမွဳမ်ားျဖင့္ ျဖည့္စြက္ေပးသင့္သည္။ ဘာသာေရးတန္ဘိုးထားတတ္မွဳမပါလွ်င္ ေလာကီနည္းပညာ စာေပ အရပ္ရပ္ထြန္းကာလာသည့္ႏွင့္အမွ် လူသားတို႔သည္ ဘဝအဆင္းလမ္းႏွင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔သာ ဦးတည္ေရာက္ရွိသြားနိုင္သည္။ တနည္းဆိုရလွ်င္ ေလာကီစာေပ ေလာကီပညာရပ္မ်ားကို ကိုယ္က်င့္တရား စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ဇက္ၾကိဳးတတ္ျပီး ထိန္းလွ်င္ ယင္းေလာကီစာေပ ပညာရပ္မ်ားသည္ လူ႔ဘဝကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ အျပည့္အဝေပးစြမ္းနိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္မိပါသည္။

အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ မွတ္ဖြယ္ရာရာ ထိုထိုစာကို ရွာ၍မျပတ္ အိမ္တြင္ဖတ္ ဆိုသည့္အတိုင္း ဖတ္သင့္ဖတ္ထိုက္ေသာ စာေပမ်ားကို ရွာေဖြဖတ္ရွဳ႕သင့္သည္။ ထပ္ကာမနား ေျပာပါမ်ားက နားၾကားအရုံ စြဲမက္ကုန္၏ ဟူသကဲ့သို႔ စာေပစကား ေန႔တိုင္းၾကားနာရပါက လိမၼာေရးျခား ဗဟုသုတတိုးပြားလာမည္။ စိတ္ဓာတ္မာေက်ာခက္ထန္သူမ်ားလည္း စိတ္ဓာတ္နုည့ံသိမ္ေမြ႕လာနိုင္သည္။ အလိမၼာစာမွာ ရွိသည္ ဆိုသည့္အတိုင္း စာေပေက်းဇူးကို တန္ဘိုးထားလာတတ္မည္။ စာဖတ္သူအားလုံး အေမွာင္ခြင္း အလင္းေဆာင္ေစနိုင္သည့္ စာေပမ်ားကို ဖတ္ရွဳ႕ေလ့လာမွတ္သားနိုင္ၾကပါေစသတည္း။ အကာကိုျပစ္ အႏွစ္ကိုရွာျပီး ဖတ္တတ္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ပညာျပည့္ဝ လွလုံးလွေစသည့္ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ တိုးေစနိုင္သည့္ စာေပမ်ားကို ဖတ္ရွဳ႕နိုင္ၾကပါေစ။

ပညာျပည့္ဝ၊ ႏွလုံးလွေသာ္၊ ကိစၥၾကီးငယ္၊ ေဆာက္သဖြယ္လွ်င္၊ က်ဥ္းက်ယ္ထြင္းေဖာက္၊ ျဖတ္ေတာက္လိုရာ၊ ျပီးနိင္စြာ၏။(မဃေဒဝလကၤာ)။

ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ

၁၃၇၃ ခု ေတာ္သလင္းလျပည့္ေက်ာ္၁၀ ရက္။

၂၂-၀၉-၂၀၁၁