ဇာတ္ေတာ္၌လာေသာ လက္ပံၿမိဳင္ငွက္ႏွင့္ ရွားေတာငွက္ ဥပမာတင္၍
မတူတန္ေသာသူမ်ားကို မတုပထိုက္ေၾကာင္းနွင့္ ၎ ေမာင္ၾသဇာအား ဆုံးမေသာ
ၾသဝါဒေတးထပ္
မတူတန္ တုဖက္၊ မွဳအခ်က္ မွားရန္၊
လက္ပံၿမိဳင့္ ဌာနစံငယ္၊ အာဂမာန္ ပိတ္ဖုံး။
ရွားေတာငွက္ ဂနိုင္စုံကို၊ မၿပိဳင္တန္ သင္းၿပိဳင္လို႔ရံွဳး။
ခုေလာက လူ, ရွင္၊ မူအစဥ္ လက္သံုး။
ငလက္ပံ ငွက္ထုံး၊ တစ္သက္လံုး စြဲမွီ။
ဆရာကို အခြာေစာ၊ ငါတေကာ ေကာၾကရမည္။
မိေသာ ဘေသာ နားမလည္တယ္၊ အသားအရည္ သူကၾကီးလို႔၊
အိုသီးအိမ္သီး တဂုဏ္ တသိန္၊ ခြဲတဲ့ရမွ ၿမိန္။
ကိုယ့္ပမာဏ ႏွိဳင္းမခ်ိန္တယ္၊
အနက္အတိမ္ ေထာက္ထားၿပီဘုေလး။
No comments:
Post a Comment