ေမြးရသေလ ငါအေမမွာၿဖင့္

*ၿမိဳင္တေၾကာမွာလ သာေမာစြ ရပ္ခြင္တြင္
ေတာအဆိုင္ဆိုင္ ၿမိဳင္အဆင့္ဆင့္မို႔
ေလသင့္လို႔ ၾကိဳင္လႊမ္းထံု ခိုင္ပန္းပြင့္စံု
ဒီေတာ-ဒီရဂုံ စိမ့္စမ္းစံု အသြယ္သြယ္ႏွင့္
အမယ္မယ္ ေတာ-ေတာင္ပန္း ပြင့္ၾကထုံမႊမ္း။
*ဒီစခန္း-ဒီေတာေတာင္မွာ
သမင္ကေတာက္ ေခ်ကေဟာက္နဲ႔
ေမ်ာက္ကၾကိဳးေခြ ေဒါင္းအိုးေဝတို႔
ေတးဆိုသံေႏွာ အေထြေထြေသာ
သားမ်ိဳးစံုတို႔ ကခုန္ေပ်ာ္ၿမဴး ၾကည္နဴးစရာ
ရဂုံသာေမာ ဇာလိယဆိုတဲ့ ဒီေတာ။
*ေပ်ာ္ရႊင္သူအတြက္ ပိုေပ်ာ္လ်ွက္
လြမ္းဆြတ္သူအတြက္ ပိုလြမ္းလ်ွက္
ေၾကကြဲသူအတြက္ ပို၍ေၾကကြဲလ်ွက္ႏွင့္
ပင့္သက္ရွိဳက္ေမာ ဇာလိယဆိုတဲ့ ဒီေတာ။
*ဒီေတာဌာနီ ဒီရဂုံရပ္ဆီသို႔
“မႏၱာနီ” ပုေဏၰးမ ငါအေမမွာၿဖင့္
ေမ့သားဆီ သြားမည္ဟဲ့ရယ္လို႔ ၿမန္းခဲ့ေပရာ
ငါအေမဟာ မာတာမိခင္ေပမို႔
ဗ်ာေပြစြာ ရွာေဖြကာ စခန္းအၿဖာၿဖာ သြားရေသာ္လည္း
ႏြမ္းၾကမၼာ လိွဳင္းပမာ ဘယ္လိုပင္ ရိုက္ခတ္လာေစဦးေတာ့
မေမာနိုင္ပါ မပန္းနိုင္ပါ ဟိုဇာလိယ ဆိုတဲ့ ေတာၿမိဳင္အလယ္မွာ။
*ဟိုအရင္ခါ “အဟိ ံသက” လုလင္ကိုၿဖင့္
မနာလိုဝန္တိုစြာ ဆရာ့တပည့္အေပါင္းေတြက
ဆရာကေတာ္ႏွင့္ မဖြယ္မရာ ကာမာအရွဳပ္ေပြတယ္ဆိုၿပီး
ဂံုးေခ်ာကာ ေဂ်ာက္တြန္းလို႔ ကလိန္ေစ့ဥာဏ္ဆင္ အမွဳတြင္
လိမ္ခ်င္ၾကတာေၾကာင့္ ဆရာသခင္ဟာ ခုပင္ႏွင္ခ်ကာၿဖင့္
သက္ဆိုးမရွည္ ရတက္ညိွဳးေပြရေလေအာင္ပ
“လက္ညိွဳးေရ တေထာင္” ခုပင္ယူေဆာင္ခဲ့ရမယ္လို႔
ဆရာသမား မအပ္စကား မွာၾကားခဲ့တာေၾကာင့္
“ဆရာ့အၾကိဳက္ေဆာင္ ပညာေၾကးတန္ေဆာင္”
ငါ တန္ေအာင္ဆပ္မည္ အၾကံႏွင့္
“လက္ညိွဳးေပါင္း တေထာင္”
မခက္ေပါင္ ကုံးသီေႏွာင္ ထားမယ္ပရယ္လို႔
အရပ္ရပ္ အၿပည္ၿပည္မွာ အထပ္ထပ္ေဖြရွာ
လူသတ္ကာ သီတင္းၾကီးလွေပတာေၾကာင့္
မေၿဖသာ မေနသာ ပေသနဒီ ေကာသလ မင္းၾကီးမွာၿဖင့္
စစ္ေၾကၿငာကာ ဒီတစ္ခါမလြတ္ရေအာင္ပ
ရာဇဝတ္ေကာင္ “အဂၤုလိမာလ”ကို
မလြတ္တန္း ဖန္းဝရမ္း ထုတ္ခဲ့တာေၾကာင့္
ေမြးရသေလ ဗ်ာေပြစြာ ငါ-အေမမွာ
ေတြးဆကာ မေနအားေၿခဘု
ၿမန္စြာမနား ေမ့သားဆီ လွမ္းၾကြ၍ တားရေၿခၿပီ။
*ဒီတစ္ခ်ီ အေမအိုဆီေၿပးကာပင္
“လက္ညိွဳးေရ တေထာင္ၿပည့္မည္ အထင္နွင့္”
အေမအိုကိုပင္ ညွာမသနား ၿဖတ္မည္တကားကားႏွင့္ပင္
ထိုအစဥ္ သံုးလူ႕ရွင္ ၿမတ္ဘုရားရယ္က
တကယ္သနား ေမတၱာေတာ္အားရယ္ေၾကာင့္
အဂၤလိမာလအနား အေရာက္သြားကာ
တရားၿပခဲ့သည္ပင္။
*ထုိသုိ႔ပင္ သားမိခင္ ႏွစ္ၿဖာၾကားက တားရသည့္အရွင္ ဘဂဝါဘုရားကို ဇြတ္မေရွာင္ရမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္
ဟယ္…”ရဟန္းၾကီး ရပ္ပါေတာ့
ဖမ္းဆီးကာသတ္ရမယ္ေပါ့”ရယ္လို႔
အားမာန္ကုန္ ေၿပးလႊားကာ သတ္ေတာ့မယ္ တကားကားရယ္ေၾကာင့္
”အို ခ်စ္သား အဂၤုလိမာလ”
ငါက မေၿပး သင္သာေၿပး၏
သင္လိုက္သတ္လည္း ငါရပ္ၿမဲပင္။
“ဟဲ ခ်စ္သား အဂၤုလိမာလ”
အမိုက္ဇာတ္သိမ္း တရားမွတ္ကိန္းေလာ့။
မေႏွးအသိ သတိရွိေလာ့။
သံသရာခ်ဳပ္ၿပတ္ ခရီးဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းေအးရာမွန္
ၿမတ္နိဗၺာန္ကို ထက္သန္ရည္ဇူး ၾကည္နဴးေသာစိတ္ၿဖင့္
ယၡဳပင္ သပိတ္ထမ္း “ဧဟိဘိကၡဳ-ရဟန္း”
အသြင္ဆန္း ဆင္ၿမန္းၿပီး
လွမ္းဝင္ခဲ့ ေဇတဝန္နန္း။
ၿမန္းခ်င္ခဲ့ အရိယာႏြယ္ဝင္စခန္း။
*ေဟာ…ေကာသလဘုရင္ ေတာဝနဝင္
ဖမ္းရန္ပင္ လာသည္ႏွင့္
ဆြမ္းခံဝင္ အရွင္အဂၤုလိမာလကို
ေတြ႔ၿမင္ကာ ကန္ေတာ့ဦးခ် ဖူးမဝေသာ္လည္း
ေဒါသၿပင္းထန္ ေအာ္ေက်ာ့လန္ ၿပည္သူအေပါင္းေတြက
စုေပါင္းကာ ခဲ(ဂဲ) ေက်ာက္ေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ကာ ရန္ၿငိဳးမေၿပေသးတာေၾကာင့္
ကံဆိုးပါသေလ ၿပန္ထိုးမေခ် သည္းခံအားရယ္ႏွင့္
အက်ည္းတန္စြာ ဖိစီးဒဏ္ရာ တအားနာက်င္စြာ ခံစားရွာရေပသမို႔
ဘုရားရွင္ဟာ အနားတြင္မခြာ ေခၚေတာ္မူပါ၍
ဒီဇမၺဴမွာ မီးဖြားသူေတြခမ်ာ လြယ္ကူစြာ မီးၿမန္ၿမန္ဖြားရေအာင္ပ
“ပရိတၱံ ယံ ဘဏႏၱႆ” အစခ်ီဂါထာ သစၥာၿပဳကာ
ရြတ္ဖတ္ကာ ၿမန္မၾကာ အစြမ္းထက္တာေၾကာင့္
ကၽြန္းဇမၺဴမွာ ၾကည္ညိုသူေတြဟာ ေပါမ်ားလွပါဘိ
ပကတိလက္ရွိအေန ေမြးရသေလ ငါအေမ
မႏၱာနီပုေဏၰးမ မွာၿဖင့္
သားၿမတ္ရဟန္းကိုလ ေမြးက်ိဳးရယ္ တကယ္နပ္လွခ်ည့္
အိုကြယ္…စိတ္ရႊင္ၾကည္ ၿမတ္ပီတိႏွင့္
တကယ္ပင္ အားရ ဝမ္းသာ ေက်နပ္လွပါဘိ။
မွတ္ခ်က္။ စု-တု-ၿပဳ-ေရးသားမွဳပင္ၿဖစ္ပါ၏။
အေၾကာင္းအရာတို႔က သပိတ္နံ႔ အိတ္နံ႔ ေမႊးပ်ံ႕ေနမည္ ၿဖစ္ပါ၏။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ)
၁၈-၁၀-၂၀၁၀
maytharhla@gmail.com