ပါရမီ နတ္မိုး စာအုပ္အတြက္ ယဥ္ေက်းလိမၼာ အမွာစာ

ဗုဒၶဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းလိမၼာ အမွာစာ

ေရွးေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔သည္ ေက်ာက္ေခါင္းေက်ာက္ဂူမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကျပီး သူတို႔၏ ဝမ္းေရးအတြက္ လက္တြင္လက္နက္တစ္စံုတရာ ဆြဲကိုင္ကာ အမဲလိုက္ၾက၏။ ေတာလည္က်က္စားရသည့္ ေတာနက္ထဲတြင္ သူတို႔အတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားရွိေန၏။ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္ သစ္က်ားဆင္ရိုင္းစေသာ ေတာရိုင္းသတၱဝါတို႔၏ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားကို ေတြ႔ရနိုင္၏။ ထိုသို႔သစ္က်ားဆိုင္ရိုင္းစေသာ ေတာရိုင္းသတၱဝါတို႔၏ အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ၾကံဳရလွ်င္ ေရွးေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔အဖို႔ တုံ႔ျပန္မွဳႏွစ္မ်ိဳး ျဖစ္နိုင္သည္ဟု ဟားဘတ္တကၠသိုလ္ေဆးႏွင့္စိတ္ပညာရွင္ အိပ္ခ်္ဘင္ဆင္က နာမည္ေပးထား၏။ ထို တုံ႔ျပန္မွဳႏွစ္မ်ိဳးကား (Flight or Flight Response) ရင္ဆိုင္မွဳႏွင့္ေထြးေျပးမွဳ ဟူေသာ တုံ႔ျပန္မွဳတို႔ေပတည္း။ သစ္က်ားစေသာ ေတာရိုင္းတိရစၦာန္ကို ရင္ဆိုင္ေတြ႔လွ်င္ လက္ထဲရွိေသာ လက္နက္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ ခံခ်မလား၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ခံမခ်ဝံ့လွ်င္ ေျခေထာက္အားကိုး ဥာဏ္အားကိုး၍ လြတ္ရာထြက္ေျပးမလား၊ ဤႏွစ္ခ်က္တို႔တြင္ တစ္ခုခုေတာ့ ေဘးလြတ္ေအာင္ ေရြးခ်ယ္ရေပမည္။

ေတာတြင္းဥပေဒသည္ အားၾကီးသူက အားႏြဲ႔သူကို အႏိုင္ယူတတ္ၾက၏။ ေမတၱာ ကရုဏာတရားမ်ား မထြန္းကားနိုင္။ ဦးခ်ိဳရွိသူက ဦးခ်ိဳမဲ့သူကို အနိုင္ယူသည္။ ေျခသည္းလက္သည္းရွိသူက ေျခသည္းလက္သည္းမဲ့သူကို အနိုင္ယူသည္။ ယင္းအျပဳမူသည္ ယဥ္ေက်းမွဳကင္းမဲ့ေသာ ေလာကတြင္ မဆန္းေပ။ ေၾကာင္သည္ ေခြးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ သူ႔ခါးေလးကိုကုန္း၊ အေမႊးေတြ ေထာင္၊ ပါးစပ္ျဖဲ၊ တခြီးခြီးျဖင့္ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ကာ ရင္ဆိုင္၊ ထြက္ေျပး တု႔ံျပန္မွဳကို ျပသေပသည္။ ေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔သည္လည္း အားၾကီးသူႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ ယင္းကို ယွဥ္ျပိဳင္နိုင္ေသာ လက္နက္ကိရိယာတန္ဆာရွိလွ်င္ ရင္ဆိုင္၏။ မရွိလွ်င္ လြတ္ေအာင္ ထြက္ေျပး၏။ ထိုေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔၏ ယဥ္ေက်းမွဳသည္ သိသိသာသာ မထြန္းကားလွေသး။ လူႏွင့္တိရစၦာန္ သိပ္မကြာျခားလွ၊ အနည္းငယ္ေလာက္ပင္ ကြာျခားနိုင္သည္။ ၾကီးနိုင္ငယ္ညွင္း သံသရာဝဋ္အတြင္း လည္ေနၾက၏။ ယဥ္ေက်းမွဳထြန္းကားလာေသာအခါ ဥာဏ္ပညာသည္ ေလာကၾကီးကို ေရွ႕ေဆာင္လာသည္။ သတၱဝါအသီးသီးအနက္ ဥာဏ္ရွိေသာ လူသားသည္ ေလာကၾကီးကို အေကာင္းအဆိုး အရာရာဖန္တီးလာေတာ့၏။

ဘီစီေျခာက္ရာစုသည္ ေလာကလူသားတို႔အတြက္ အသိဥာဏ္အထြန္းလင္းဆံုး၊ ယဥ္ေက်းမွဳ အထြန္ကားဆံုးျဖစ္ေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဟာလူသား အသိဥာဏ္ပိုင္ရွင္ ဘုရားရွင္သည္ ထိုရာစုႏွစ္တြင္ ပြင့္ေပၚေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္ေပတည္း။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ မယဥ္ေက်းသည့္ နတ္လူျဗဟၼာသတၱဝါတို႔ကို ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္ ဆံုးမေတာ္မူ၏။ ရိုင္းစိုင္းလွသည့္ နာဠာဂီရိဆင္၊ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းလွသည့္ အာဠာဝကဘီလူး၊ သူခိုးဓားျပၾကီး အဂၤုလိမာလတို႔ကို ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္ အတုမရွိ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့၏။ ထိုေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶကို အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ- အျမတ္ဆံုး အတုမရွိ ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္ ဆံုးမနိုင္စြမ္းရွိသူဟု အံ့ခ်ီးဖြယ္ဂုဏ္ျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးအပ္ေပေတာ့၏။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဓမၼျဖင့္သာလွ်င္ သတၱဝါတို႔ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေတာ္မူခဲ့၏။ ဓမၼသည္ပင္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳစစ္စစ္ ျဖစ္၏။

ျမတ္ဗုဒၶခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့သည္ ယဥ္ေက်းမွဳကို ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔က အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾက၏။ ပထမျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ၾကီးကို အေနာ္ရထာမင္းျမတ္သည္ ရွင္အရဟံမေထရ္ျမတ္၏ အကူအညီျဖင့္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမွဳကို အေျခခံလ်က္ ေဖာ္ေဆာင္တည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာႏွင့္ လူမ်ိဳးကို ေပါင္းစပ္ကာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးဟု ကမၻာတြင္ ေမာ္ကြန္းထိုးနိုင္သည္အထိ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမွဳ လႊမ္းျခံဳမွဳေၾကာင့္ ေရွးေခတ္ ဘိုးေဘးဘီဘင္မွသည္ ယေန႔ေခတ္ မိဘျပည္သူမ်ားအထိ ယဥ္ေက်းၾက၏။ သိမ္ေမြ႔ၾက၏။ အျပန္အားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳ လႊမ္းျခံဳမွဳမွဳ မရွိေသာ ျမန္မာနိုင္ငံလူမ်ိဳးေပါင္း ၁၃၅ မ်ိဳးမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ တိုင္းရင္းသား ဘိုးဘြားဘီဘင္မွသည္ ယေန႔ေခတ္ မိဘမ်ားတိုင္ေအာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ခဲ့ၾကသည္ဟု မဆိုနိုင္ေပ။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳသည္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမွဳျဖင့္ ကင္းကြာလို႔ မရစေကာင္း။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမွဳျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ၾကီး ေခတ္အဆက္ဆက္ ရပ္တည္လာခဲ့၏။ ေရွးေခတ္မိဘဘိုးဘြားတို႔သည္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳ၊ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမွဳမ်ားကို တန္ဖိုးထားကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္၌ တိုင္းတစ္ပါး ယဥ္ေက်းမွဳတို႔၏ ထိုးေဖာက္စိမ့္ကာ ဝင္ေရာက္မွဳေၾကာင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းသည္ပင္ တိုင္းတစ္ပါး Culture-Shock (ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့) ႏွင့္ ရင္ဆိုင္လာေနရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူငယ္ေမာင္ငယ္ကေလးမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳ၊ ဘာသာ ယဥ္ေက်းမွဳတို႔ကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိၾကေတာ့။ မိမိတို႔၏ ယဥ္ေက်းမွဳထက္ပင္ တိုင္းတစ္ပါးယဥ္ေက်းမွဳကို ပိုမိုအထင္ၾကီးကာ အတုခိုးၾကေသာ တိုင္းရင္းသား လူငယ္ေမာင္မယ္ ေခတ္ပညာတတ္ေလးမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ အေျခမခိုင္ေတာ့ဘဲ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမွဳမ်ား ဆံုးရွဳံးကာ စာရိတၱတရားမ်ားလည္း ေခါင္းပါးလာၾကေပ၏။ ဤသည္ပင္လွ်င္ တိုင္းတစ္ပါး Culture-Shock ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့လွိဳင္းေလထန္လာေတာ့၏။ တိုင္းတစ္ပါး Culture-Shock ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့ၾကီးေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းရွင္လူတို႔ အလြန္ပင္ စိတ္တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခား လာၾကရ၏။ ရတက္မေအးနိုင္ၾကေတာ့ေပ။  

နိုင္ငံေတာ္၏ အနာဂတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည့္ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ား ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျပီး လိမၼာယဥ္ေက်းကာ တာဝန္သိသိ တာဝန္ေက်ပြန္စြာ နိုင္င့ံတာဝန္၊ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္နိုင္မည့္ နိုင္ငံ့သားေကာင္း သမီးရတနာေလးမ်ား ျဖစ္လာေစရန္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္တကြ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းရွင္လူမိဘ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ေမွ်ာ္လင့္ထားၾက၏။ တိုင္းတစ္ပါး(Culture-Shock and Globalization) ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့လွိဳင္းဒဏ္ အျပင္းအထန္ ခံေနၾကရ၊ ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့ လွိဳင္းလံုးမ်ားအၾကားဝယ္ နစ္ျမဳပ္ေနၾကရေသာ လူငယ္ေမာင္ငယ္ ယေန႔ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ မိမိရင္ေသြး သားငယ္သမီးငယ္ေလးမ်ားကို ဥပုသ္ေန႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္ႏွင့္ မစိမ္းရန္၊ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာယဥ္ေက်းမွဳမ်ား မတိမ္ေကာေစရန္ တာဝန္ရွိသည့္ လူၾကီးမိဘမ်ားက မိမိတို႔သက္ဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းလိမၼာပို႔ခ် ေပးေနသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္အပ္ႏွံသင့္ေပသည္။

အကယ္၍ ယေန႔လူၾကီးမိဘမ်ားက တာဝန္သိစြာ ျမတ္ဗုဒၶ၏ယဥ္ေက်းမွဳအဆံုးမမ်ားကို ခံယူနိုင္ရန္ မိမိတို႔၏ သားငယ္သမီးငယ္ေလးမ်ားအား ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္ေပးသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ား၊ ျမိဳ႕ရြာ ရပ္ကြက္ ဓမၼာရံုမ်ားသို႔ ပို႔ေဆာင္အပ္ႏွံ ေဆာင္ရြက္မွဳ မျပဳပါက အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္တကြ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္အေရးကို ပခံုးေျပာင္းတာဝန္ယူၾကမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္တို႔အေပၚ၌ တာဝန္ေက်ပြန္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းလိမၼာသည့္ နိုင္ငံသားေကာင္း သမီးရတနာမ်ား အဆက္မျပတ္ေပၚထြန္းလာနိုင္ရန္ႏွင့္ တိုင္းတစ္ပါး(Culture-Shock and Globalization) ယဥ္ေက်းမွဳေရွာ့လွိဳင္းဒဏ္ အျပင္းအထန္ မခံရေစရန္ ရည္သန္လွ်က္ အက်င့္စာရိတၱႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ စိတ္ဓာတ္အေျခခံေသာ ယဥ္ေက်းလိမၼာ ဓမၼေက်ာင္းေတာ္မ်ားသို႔ မိမိတို႔၏ သားငယ္သမီးငယ္ ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ားကို “အခ်ိန္မီခ်ဳပ္၊ အစုတ္သက္သာ” ဆိုသကဲ့သို႔ အခ်ိန္မီ ပို႔ေဆာင္ၾကရန္ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

ပညာရိပ္သာဆရာေတာ္

(သီတဂူ) ေဒါက္တာသုတာစာရာလကၤာရ

(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ)

၈-၂-၂၀၁၄

ဇာတိမန္(ေတာင္သူ) ထုတ္ေဝသည့္ စာအုပ္အတြက္ အမွာစာ

ျမတ္ဗုဒၶသည္ ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္လံုးလံုး သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားအလို႔ငွါ မေနမနား အပင္ပန္းခံ၍ တရားဓမၼမ်ား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။ ေနာက္ဆံုးသူကိုယ္တိုင္ မရဏႏၱိက ဒုကၡ-ပရိနိဗၺာန္စံေလာက္သည့္ ဒုကၡေဝဒနာအျပင္းထန္ ခံစားေတာ္မူေနရသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္ၾကီးအား ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေအာင္ တရားဓမၼမ်ားေဟာေတာ္မူခဲ့သည္ကို ေထာက္လွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သတၱဝါတို႔အေပၚထားရွိသည့္ ၾကီးမားျမင့္ျမတ္လွသည့္ ေမတၱာတရား ကရုဏာတရားမ်ားကို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ခန္႔မွန္းၾကည့္ပါက အလြန္ပင္ၾကည္ညိဳ အားက်မိစရာေကာင္းလွပါ၏။

ကၽြနိုပ္တို႔လူသားတို႔သည္လည္း ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေမတၱာတရား ကရုဏာတရားမ်ားကို အားက်အတုယူလ်က္ ေမတၱာျဖင့္ ေလာကၾကီးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်စ္တတ္ဖို႔ ၾကင္နာတတ္ဖို႔လိုအပ္၏။ မ်က္ကန္းယံုၾကည္သည့္ အခ်စ္မ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ေပ။ တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာဆိုသကဲ့သို႔ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာေစတနာ ကရုဏာ အျပည့္အဝျဖင့္ ျပဳမူဆက္ဆံၾကလွ်င္ ေလာကၾကီးသည္ အလြန္သာယာျငိမ္းခ်မ္းလွေပ၏။ ယင္းသို႔ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာတရား ေစတနာတရား ကရုဏာတရားမ်ား မထားရွိနိုင္ပါက မိမိတို႔၏ မိသားစုဘဝလးေလာက္ပင္ သာယာျငိမ္းခ်မ္းလာနိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ေမတၱာတရားမ်ား ေခါင္းပါးလာၾကလွ်င္ ေဒါသ အာဃာတ ပဋိပကၡတရားမ်ား ၾကီးထြားလာနိုင္၏။ ထိုသို႔ ၾကီးထြားလာလွ်င္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္နိုင္ငံႏွင့္တစ္နိုင္ငံ တစ္ဘာသာႏွင့္တစ္ဘာသာ ပဋိပကၡ ဝိေရာဓိသေဘာမ်ားပင္ ေဆာင္ေနတတ္ၾကပါ၏။ မုန္းတီးမွဳ ေဒါသ အာဃာတတရားမ်ား အေျခခံၾကပါလွ်င္ မိသားစုရန္ပြဲေလးမွသည္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကမၻာ့စစ္ပြဲၾကီးေတြအထိ ပဋိကၡတရားမ်ား ၾကီးထြားလာတတ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ေမတၱာတရားသည္ လူမ်ိဳးဘာသာတိုင္း မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည့္ တရားျဖစ္ေပ၏။

ေမတၱာတရားသည္ ဘာသာတရားတိုင္း၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသေကၤတ ျဖစ္သင့္၏။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ ထားရွိရမည့္ စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာတရားကို ဗုဒၶစာေပ၌ ေအာက္ပါအတိုင္း ရွဳ႕ေထာင့္တစ္မ်ိဳးျဖင့္ ဖြင့္ဆိုထား၏။ “ယထာပိ ဥဒကံ နာမ၊ ကလ်ေဏ ပါကေက ဇေန၊ သမံ ဖရတိ သီေတန၊ ပဝါေဟတိ ရေဇာမလံ၊ တေထဝ တြံ ဟိတာဟိေတ၊ သမံ ေမတၱာယ ဘာဝေယ။ (ဗုဒၶဝံသ-႒)။ ေရသည္ လူေကာင္း လူဆိုး မေရြးခ်ယ္၊ စင္ၾကယ္ေအးျမျခင္းကို ထပ္တူညီမွ် ျဖန္႔ေပးသကဲ့သို႔ မိမိအေပၚ အက်ိဳးျပဳသူကိုျဖစ္ေစ အက်ိဳးမဲ့ေအာင္ျပဳသူကိုျဖစ္ေစ ေမတၱာကို ထပ္တူညီမွ် ပြားမ်ားရမည္ဟု ဆိုထား၏။” ေမတၱာတရားသည္ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး မခြဲျခားဘဲ သက္ရွိသတၱဝါအားလံုးတို႔ေပၚ အက်ိဳးစီးပြားလိုလားမွသာ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာျဖစ္ေပ၏။

“ဘာသာမတူ ကိုယ့္ရန္သူ” ဟူေသာ နယ္ပယ္က်ဥ္းေျမင္းလွသည့္ အေတြးေခၚ အယူအဆ ဆံုးမခ်က္မ်ိဳးကို ေမတၱာ၏ နယ္ပယ္တြင္ မေတြ႔ရွိရေပ။ မိမိတို႔၏ ဘာသာအေပၚ၌သာ ေကာင္းသည့္ ကြက္ၾကားမိုးရြာတတ္ျခင္းသည္ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာ၏ ဆံုးမလမ္းညႊန္မွဳ သေကၤတ မဟုတ္ေပ။ စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာတရားမွ ေသြဖီမွဳပင္ ျဖစ္၏။ အမွန္စင္စစ္ ေမတၱာတရားသည္ မည္သည့္ဘာသာက ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ တရားဝင္မူပိုင္မဟုတ္ပါေပ။ အမ်ားမူပိုင္ပင္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ဘာသာဝင္တိုင္းမဆို ေမတၱာတရားလက္ကိုင္ထားကာ လက္ေတြ႔လိုက္နာၾကရေပမည္။ ကမၻာေပၚရွိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္နိုးသည့္ ဘာသာဝင္တိုင္း လက္ေတြ႔က်က် လိုက္နာက်င့္သံုးနိုင္ပါမွ ကမၻာေလာကၾကီး တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းသာယာေပလိမ့္မည္ ျဖစ္၏။

ယခုအခါ၌ အခ်ိဳ႕ေသာ ဘာသာဝင္တို႔သည္ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာတရား၏ ေကာင္းမြန္ေသာ လမ္းစဥ္မွ ေသြဖီလ်က္ မိမိတို႔ဘာသာဝင္ လူဦးေရ တိုးပြားေရးကိုသာ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ဆြယ္ေနၾကေပ၏။ အထူးသျဖင့္ စာဝတ္ေနေရးၾကပ္တည္းသျဖင့္ အသိဥာဏ္နည္းပါးသူတို႔သည္ ထိုဘာသာဝင္တို႔၏ ဆြယ္ရာသို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားတတ္ၾက၏။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ တကယ့္စစ္မွန္သည့္ ဘာသာတရား၏ ဆံုးမမွဳမ်ားကို မသိရွာၾကေပ။ ဗုဒၶဘာသာသည္ သဒၶါပညာမွ်တစြာ တည္ေဆာက္ထားေသာ ဘာသာျဖစ္သည္။ အျခားဘာသာမ်ားသည္ ယံုၾကည္မွဳတစ္ခုကို အထူးအေျခခံကာ တည္ေဆာက္ထား၏။ ဗုဒၶဘာသာသည္ ယံုၾကည္မွဳသဒၶါႏွင့္ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ စဥ္းစားႏွိဳင္းခ်ိန္တတ္မွဳပညာ ႏွစ္ခုလံုးအခ်ိဳးညီစြာ တည္ေဆာက္ထားသည္ျဖစ္ပါလ်က္ အျမင္က်ယ္က်ယ္ လိုက္နာမွဳမရွိၾကလွ်င္ တိုးတက္သင့္သေလာက္ မတိုးတက္လာနိုင္ေပ။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ယခုအခ်ိန္တြင္ အမ်ိဳးဘာသာေရးကို စိတ္မေအးနိုင္ၾကသည့္ ဗုဒၶဘာသာမွ အျမင္က်ယ္သည့္ ရဟန္းရွင္လူပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ (ဘက)ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမ်ား၌ ယဥ္ေက်းမွဳသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လ်က္ အသိပညာေပးျခင္း၊ ပရဟိတေက်ာင္းမ်ား တည္ေထာင္ျပီး ေတာင္ေပၚေဒသႏွင့္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကို မိမိတို႔စြမ္းရာျဖင့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ကာ ပညာသင္ေပးျခင္းျဖင့္ စားဝတ္ေနေရးၾကပ္တည္းသည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ရင္ေသြးငယ္ေလးမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ဘဝေနေရးကို အတန္ငယ္ဖန္တီးေပးနိုင္ခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို႔ ျမန္မာတစ္ဝွမ္းလံုး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ မလုပ္နိုင္ပါက လက္ခံေစာင့္ေရွာက္မည့္သူမရွိသည့္ မိဘမဲ့ကေလးမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလွသည့္ မိဘမ်ား၏ ဗုဒၶဘာသာကေလးငယ္ေလးမ်ားသည္ ဘာသာျခားဘဝသို႔ ေရာက္ျခင္းမလွ ေရာက္သြားၾကေပလိမ့္မည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ား၌ ဆင္းရဲသားကေလးသူငယ္ မိဘမဲ့ကေလးသူေလးမ်ားကိုသာ ဘ-က ေက်ာင္းမ်ားက ေကာက္သင္းေကာက္သလိုေကာက္၍ မူလတန္းေက်ာင္းစာေလာက္ကိုသာ သင္ေပးေနရ၏။ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းလိမၼာ သင္ေပး၍ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ျဖစ္ေအာင္ မနည္းၾကိဳးစား မ်ိဳးစပ္ယူေနၾကရ၏။ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာမိဘမ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားကို ဘာသာသာသနာႏွင့္ မေဝးရေအာင္ မနည္းဆြဲေဆာင္ယူေနၾကရ၏။ ဗုဒၶဘာသာကိုလည္း ေျခေျချမစ္ျမစ္ သိျမင္နားလည္းမွဳလည္းမရွိ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ စားဝတ္ေနေရး မျပည့္စံုၾကကုန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္အခ်ိဳ႕သည္ပင္ စာဝတ္ေနေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ရလိုေသာေၾကာင့္ အျခားဘာသာ၏ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မွဳေနာက္သို႔ လိုက္ပါသြားၾကေလ၏။  ဘာသာ ေျပာင္းသြားၾကေလေတာ့၏။

ထို႔ေၾကာင့္  ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔သည္ အထူးအားျဖင့္ မိမိတို႔၏ဘာသာဝင္ကေလးမ်ား အျခားဘာသာထဲသို႔ မေရာက္ရန္ မိဘမဲ့ပရဟိတေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားကို အဓိကထားျပီး ေမတၱာကရုဏာအျပည့္ျဖင့္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့သင့္ေပသည္။ ဆင္းရဲမွဳႏြံအတြင္းနစ္ျမဳပ္ေနၾကကုန္ေသာ သူတို႔ကို ေမတၱာကရုဏာျဖင့္ ကူညီေထာက္ပံျခင္းသည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ စစ္မွန္ေသာလမ္းညႊန္မွဳကို လိုက္နာရာလည္း ေရာက္ေပသည္။ တဘက္မွလည္း ထိုဆင္းရဲသူတို႔ကို အသိပညာျဖန္႔ျဖဴးေပးနိုင္ပါက တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ဘာသာႏွင့္တစ္ဘာသာ ပဋိပကၡ အမုန္းတရားမ်ားလည္း ကင္းေဝးလာနိုင္သည္။ အသိပညာျဖင့္ စဥ္းစားႏွိဳင္းခ်ိန္လ်က္ ေမတၱာတရားျဖင့္ အရာရာကို ေျဖရွင္းနိုင္ေပသည္။

ေဆာင္းပါးရွင္ ဇာတိမန္ (ေတာင္ငူ)သည္ ထိုထို ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာအတြက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား အမ်ိဳးဘာသာခ်စ္တတ္ဖို႔၊ ျမတ္ဗုဒၶလမ္းညႊန္ထားသည့္ ေမတၱာကို ယေန႔ျမန္မာနိုင္ငံ လက္ရွိဘာသာၾကီးေလးခုထဲမွ မည္သည့္ဘာသာဝင္ေတြက လက္ကိုင္က်င့္သံုးမွဳ ရွိပံု မရွိပံုကိုလည္း ကြဲျပားစြာ သိနိုင္ေအာင္ သူစြမ္းရာ ကေလာင္ျဖင့္ တင္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဇာတိမန္(ေတာင္ငူ)က ထိုထိုအမ်ိဳးဘာသာသာသနာကို အားေပးသည့္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ သူေရးသားခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးအခ်ိဳ႕ကို စာအုပ္ေလးထုတ္ခ်င္သည္။  ေဆာင္းပါးရွင္က စာေရးသူအား အမွာစာေရးေပးဖို႔ တိုက္တြန္းလာသျဖင့္ သူ၏ေဆာင္းပါးအခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ၾကည့္ရာ တကယ္ပင္ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာအတြက္ ဇာတိ္မာန္ပါပါ ေရးသားတင္ျပထားသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေမတၱာတရားေရွ႕ထားကာ အမ်ိဳးဘာသာ သာသာနာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ကာကြယ္ရမည္ကို ဇာတိမန္(ေတာင္ငူ)၏ ေဆာင္းပါးေလးမ်ားက အသိဥာဏ္ေပးထားသျဖင့္ စာဖတ္သူ အမ်ိဳးဘာသာသနာကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္နိုးသည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔အတြက္လည္း  မ်ားစြာ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ စာဖတ္သူ ဗုဒၶဘဘာသာဝင္တို႔သည္လည္း ေမတၱာတရားျဖင့္ အျခားဘာသာဝင္တို႔အေပၚ ျပဳမူဆက္ဆံဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါသည္။ ဘာသာတရား၏ လမ္းညႊန္မွဳ၌ ေမတၱာျဖင့္ ဆက္ဆံလွ်င္ အရာရာေအာင္ျမင္ပါသည္။

 စာေရးသူ၏အမွာစာကို ေဆာင္းပါးရွင္ ဇာတိမန္(ေတာင္ငူ) တင္ျပထားသည့္ အီတာလ်ံဘုန္းေတာ္ၾကီး ဦးေလာကနာထ၏ အဆိုအမိန္႔ေလးျဖင့္ ေမတၱာ၏ တန္ဖိုးကို အကဲျဖတ္နိုင္ဖို႔ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။။။

“ကမၻာသူ ကမၻာသားအေပါင္းတို႔… ဘာသာတရားကို အေလးထားၾကေလာ့ …။

စစ္ကို ဘာသာတရားက တားဆီးနိုင္သည္။ ဘာသာတရားမွတပါး စစ္မီးျငိမ္းရန္ နည္းလမ္းမရွိ။ ကမၻာေပၚတြင္ အေအာင္နိုင္ဆံုးပုဂၢိဳလ္မွာ ဗုဒၶသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ တုဖက္ျပိဳင္ကင္းေသာ ေအာင္နိုင္သူၾကီးျဖစ္၏။ အယ္လက္ဇျႏၵား၊ ဆီဇာ၊ နပိုလီယံ စေသာ စစ္ဘုရင္တို႔ကား ကမၻာကို ေဒါသျဖင့္ အုပ္စိုးသူမ်ား ျဖစ္၏။ ဗုဒၶကား ကမၻာကို ေမတၱာျဖင့္ အုပ္စိုးသူျဖစ္သည္။ အကၽြန္ုပ္တို႔ ဗုဒၶလမ္းစဥ္ကို လိုက္ၾကပါစို႔။ ကၽြန္ုပ္တို႔ကိုယ္တိုင္ ကၽြန္ုပ္တို႔အားလံုး ေမတၱာဒိုင္နမို၊ ေမတၱာဘက္ထရီ၊ ေမတၱာအသံလႊင့္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲကာ စၾကာဝဠာတစ္ခုလံုး ေမတၱာျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းၾကပါစို႔။ ။

  

 ေမတၱာျဖင့္

(သီတဂူ) ေဒါက္တာသုတာစာရာလကၤာရ(သီတဂူ ကထိက)

သီတဂူကမၻာ့တကၠသိုလ္(ရန္ကုန္)