“ေစတီနဲ႔တန္ေဆာင္း ဆည္ေၿမာင္းနဲ႔စပါးႏွံ
ေရႊေပါကၠံ ၿပည္တစ္ေၾကာမွာ ေပါခ်င္တိုင္း ေပါတဲ့ၿပင္
ဝေၿပာတဲ့ သာသသနာ ေခါင္းေလာင္းသံ ညံမစဲရယ္နဲ႔
ပုဂံပြဲ သာလြန္လို႔ လာသူလာ သြားသူသြား
လယ္တြင္းသား ၿပည္ေတာ္သာ ကသည္းသား မင္းမွဳထမ္း
တါစ္စိတ္ဝမ္း တစ္လမ္းညီ ၿပည္ေရးကို ၿပိဳင္တူခ်ီၾကေတာ့
ၿပည္ေတာ္ၿမတ္ ပဲ့တင္သံ ဘဝဂ္ကညံပါေရာ…”
(ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)။
ပုဂံက ၿမကန္သာ
“ၿမကန္သာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေတး
ေရဝင္ေၿပးလွ်က္ ေရေအးၾကည္စြာ
ကန္ပိုင္မာလွ်က္ ၾကာေပါင္းထုံထံု
ငွက္မ်ိဳးစုံသည္ ဝတိ ံသာက နႏၵာေလာ ….”
“လွည္းဝင္ရိုးသံ တညံညံႏွင့္
ပုဂံဘုရား ဖူေမွ်ာ္သြားက ဘုရားမစံု ေနသာကုန္မည္။”
(ဆရာၾကည္ေအာင္)။
ပုဂံႏွလုံးသား ေရးထုံုးသီမူ
ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ အနုပညာ သာသနာတည့္။
ပုဂံခြန္အား ဓားႏွင့္စိုက္ခင္း စည္းလုံးၿခင္းတည့္။
ႏွလုံးမြန္၍ အားမြန္လက္ေမာင္း ေယာက်ၤားေကာင္းသို႔
ေရွးေဟာင္းပုဂံ ၿပည္ေပါကၠံမွာ နိုင္ငံသစ္ထူ
ဦးစြန္းလူခဲ့ ၿပည္သူညီညြတ္သည္တကား….
ခ်စ္ခရီးဧရာ(သီခ်င္း)
“ေလၿပည္ေလး တၿဖဴးၿဖဴး
ေၿပာင္းခင္းေလးေတြ တၿငိမ့္ၿငိမ့္လူး
ဧရာဝတီ ၿမစ္ေရသင္ၿဖဴး
ေလွကေလးေလွာ္ကာ ၾကည္နူး
ခြန္းတုံ႔လွယ္ စကားနဲ႔ၿမဴး
ရည္စူး ဒီတန္ခူး ေပါင္းၾကရန္ တို႔ႏွစ္ဦး
ၿမတ္စိေႏၱထံဖူး။”
(တင္ဦးေလးႏွင့္ ခင္ယုေမတို႔၏ စံုတြဲေတး”ခ်စ္ခရီး ဧရာ” ေရဒီယို သီခ်င္းသည္ ဆရာေဇယ်ေရးခဲ့ေသာ ပုဂံစာအုပ္မွ ရသည္ဟု ကိုေလးလြင္က ေၿပာခဲ့ဘူးသည္ဟူ၏ (အလြမ္းသီခ်င္းေရးတဲ့ ေမာင္ေက်ာ္ေဇာ)။
“မရမ္းေစ့ေရာင္နုနု ေဗဒါပြင့္ကေလးေတြကိုေတာ့
ေမာင္ဆယ္ကာ ခူးရေပဦးမည္” သီခ်င္းကေလးလည္း
ဧရာဝတီၿမစ္ထဲမွ ဖူးပြင့္လာသည္ဟု ထင္ရသည္။”
အာနႏၵာဘုရားကုိ ဖူးၿမင္ရပါက
“ ဥာဏ္ၿမင္ၾကီးထြား ပုဂံသားတို႔
ဘုရားပုထိုး လိုဏ္ဂူမိုးလွ်က္
တတ္မ်ိဴးစုံစြာ ဗိသုကာၿဖင့္
လက္ရာဆန္းက်ယ္ ေဆာက္ၾက၏”။
ဆရာ ၾကည္ေအာင္၏ ကဗ်ာ မင္းယုေဝ၏ ကဗ်ာမ်ားကလည္း အမွတ္ရစရာ
“ သည္ေနရာဝယ္ ညီညာၾကိဳးစား ပုဂံသားတို႔
အမ်ားက်ိဳးၿပဳ ယဥ္ေက်းမွဳကို
အထုခိုင္မာ တည္ခဲ့၏။”
ထိုေခတ္က ထြန္းကားခဲ့တဲ့ ေတးကဗ်ာ
“ တရားငယ္မွန္
ရွင္ၿမတ္ကယ္ ေထရ္အရဟံနဲ႔
ၿပည္ပုဂံ ေနာ္ရထာဘုန္းငဲ့ၿပင္
ၿပည္လုံးညီညာေတာ့
ဤကမၻာမွာ ၿမန္မာရယ္လို႔ ဝင္ခဲ့သတဲ့
သည္မင္းသည္ၿပည္ေထာင္ၿဖင့္
မေလးေမာင္ ခ်စ္မၿငီးနိုင္ဘု
ေရႊစည္းခံု ေၿခေတာ္ရင္းဆီက
ေခတ္ေဟာင္းစံ ပုဂံသီခ်င္းကိုၿဖင့္
ညွင္းဆိုခဲ့ေၿပာင္း…”
(ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)။
ပုဂံသားတို႔
“ပုဂံသားတို႔
ဝင့္ၾကြားပပ ေခါင္းေပါင္းသလွ်က္
ေအးၿမစိုၿပည္ ငါတို႔ေၿမသည္
မင္းေနၿပည္သစ္ ေနာင္တြင္ရစ္လိမ့္
ရႊန္းသစ္သမိုင္း နတ္ႏွင့္ႏွိဳင္းသည္
ဆိုတိုင္း တင့္တယ္ေပသည္တကား။
ပုဂံသားတို႔ ဝင့္ၾကြားမပ
ေမွးမွိန္ၾက၍ ရာဇဌာနီ
မင္းေနၿပည္လည္း တစ္လီပ်က္ၿပဳန္း
ရြာနိဂုံးသို႔ ယူက်ံဴးမရ ေရာက္ခဲ့သတည္း။
ေကြ႔ေကြ႔ဝိုက္ဝိုက္
ေထြးပိုက္စံုဆင္း ၿမစ္မင္းဧရာ
မေၿပာသာႏွင့္ သည္မွာဘုရား
သည္နားၿပိဳပ်က္ ၾကံဳရခ်က္ကို
က်မ်က္ရည္ဖိတ္ ငိုမတိတ္၍
ၿပည့္သိပ္ၿမစ္ၿပင္ ေဖြးေဖြးတကား။
ရီေဝတံု႔မွိဳင္း ၿမဴမင္းဆိုင္းသည္
ရွစ္တိုင္းဌာန ငိုဟန္တကား။”
(ေအာင္စိုး ၁၉၅၅)။
က်န္စစ္သားမင္း၏ ေမတၱာ ကရုဏာ ေစတနာ အၾကင္နာ
“မိမိ၏ လက္ယာလက္ၿဖင့္ ဆန္စပါးစေသာ စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္တို႔ကို ေပးအပ္ေကၽြးေမြးမည္။
လက္ဝဲလက္ေတာ္ၿဖင့္ အဝတ္ပုဆိုး အဆင္တန္ဆာတို႔ိကုိ ေပးအပ္ဆင္ယင္မည္။
ၿပည္သူအေပါင္းပင္ အမိရင္ခြင္၌ရွိေသာ သားငယ္ကဲ့သို႔ ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ရွိေစရမည္။ တဲ့
ေအာ္ မင္းႏွင့္ၿပည္သူ ရည္တူညီတူ ၾကည္ၿဖဴခဲ့ေသာပုဂံ။
အညြန္႔တေဝေဝႏွင့္ အဓြန္႔ရွည္ခဲ့ေသာ ပုဂံကေတာ့ ၿမန္မွန္လွ်င္ ပုဂံေရာက္မွ၊ ၿမန္မာမွန္လွ်င္ ပုဂံကိုလြမ္းတတ္မွ အသက္ရွည္မည္ဟု ဆိုေနသေယာင္ေယာင္…။”
ေမ့သားလွ(ဇလဂၢ)
*စကားခ်ပ္။
ၿမေစတီေက်က္စာ (သို႔မဟုတ္) ဂူေပ်ာက္ၾကီးေက်ာက္စာ (သို႔) ရာဇကုမာရေက်ာက္စာကို ခရစ္သကၠရာ္ဇ္ ၁၈၈၆-ခုႏွစ္တြင္ စတင္ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က ေဒါက္တာေဖာ္ရွမ္းမား (Dr For Chhammer) သည္ ရန္ကုန္ေကာလိပ္မွ ပါဠိပါေမာကၡ ၿဖစ္၍ ေက်ာက္စာဝန္အၿဖစ္လည္း တြဲဖက္တာဝန္ ထမ္းေဆာငလ်က္ရွိသည္။ သူ၏လက္ထက္တြင္ ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ သမိုင္းအတြက္ အဖိုးမၿဖတ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ဘိုးၾကီးမားလွသည့္ ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ကမၺည္းေက်ာက္စာ ေလးမ်က္ႏွာပါရွိေသာ ေက်ာက္စာတိုင္တစ္ခုကို ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။ ေတြ႔ရွိရာေနရာမွာ ၿမင္းပုဂံေခၚ ၿမင္းကပါရြာရွိ ၿမေစတီဘုရားအနီး ေလးေထာာင့္ဘုရား (ဂူေပ်ာက္ၾကီးဘုရား) ေရွ႕နားတြင္ ၿဖစ္သည္။
“ၿဂီ ၾတိဘုဝနာဒိတ် ဓမၼရာဇ္” ဘြဲ႕ခံ က်န္စစ္သားမင္းသည္ ၄၄၆-ခု ၊ေအဒီ ၁၀၈၄ တြင္ ပုဂံထီးနန္းစိုးစံေတာ္မူခဲ့သည္။ ၂၈ ႏွစ္မွ် ထီးနန္းစိုးစံၿပီးေနာက္ ၄၇၄- ခု ေအဒီ ၁၁၁၂ ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံခဲ့သည္။ ထိုမင္းနတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္ ၄၇၅-ခု ေအဒီ ၁၁၁၃ ခု တြင္ သူ၏သားေတာ္ မင္းသား ရာဇကုမာရက ဤေက်ာက္စာကို ေရးထိုးခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ :ရာဇကုမာရ ေက်ာက္စာ” ဟုလည္း ေခၚၾက၏။ ခမည္းေတာ္ က်န္စစ္သားမင္းၾကီး လြန္ခါနီး၌ ကုသိုလ္ေစတနာ ပြားေစရန္ ေရႊဘုရား သြန္းလုပ္၍ ဂူေၿပာက္ၾကီးဘုရား၌ ဌပနာ ထားခဲ့ပုံ၊ သူပိုင္သည့္ ရြာသံုးရြာမွ ရြာသားအားလုံးတို႔ိကို ဤဘုရားၾကီးအား လွဴထားခဲ့ပုံမ်ား ေရးထိုးထားသၿဖင့္ “ဂူေၿပာက္ၾကီး ေက်ာက္စာ”ဟုလည္း ေခၚတြင္ခဲ့ၾက၏။
ထူးၿခားခ်က္မွာ ယင္းရာဇကုမာရ၏ ဤေလးေထာင့္ေက်ာက္စာတိုင္တြင္ “ၿမန္မာ၊ မြန္၊ ပ်ဴ ၊ ပါဠိ” ေလးဘာသာၿဖင့္ ေလးမ်က္ႏွာ ေရးထိုးထားခဲ့သည္။ ဤေက်ာက္စာကို ဖတ္ရွဳေတြ႔ၿမင္ရသၿဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ဆယ့္ကိုးေက်ာ္က ၿမန္မာ့ေၿမေပၚတြင္ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ေသြးကြဲမွဳမရွိ စည္းလုံးညီညြတ္ပုံ တစ္ေၿမတည္းေန တစ္ေရတည္းေသာက္မ်ားၿဖစ္၍ ညီရင္းအကိုတမွ် ခ်စ္ခင္ၾကပုံ ခြဲၿခားမွဴမရွိ အမိနိုင္ငံေတာ္အတြက္ က်ရာတာဝန္မ်ားကို လက္တြဲညီညီ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပုံမ်ားကို ေမွ်ာ္မွန္းသိနိုင္သည္။
လူမ်ိဳးစုအခ်င္းခ်င္း အနိုင္က်င့္မွဳကင္းစြာၿဖင့္ မိမိတို႔၏ရိုးရာ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမွဳတို႔ကို မေပ်ာက္ပ်က္ရေလေအာင္ ထိမ္းသိမ္းၿခင္း အတူလက္တြဲ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ေနထိုင္ၿခင္း မြန္ၿမန္မာပ်ဴ လူမ်ိဳးစုအားလုံး (ပါဠိဘာသာႏွင့္ပါ ေရးထိုးသၿဖင့္) ေထရဝါဒသာသနာေတာ္ၿမတ္ၾကီးကို အၿမဲတမ္း ဦးထိပ္ပန္ဆင္ထားၿခင္း မြန္ၿမန္မာပ်ဴ လူမ်ိဳးစုအားလုံုး ေသြးစည္းညီညြတ္စြာၿဖင့္ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ အသက္ေပးရန္ အသင့္အေနထားမွာ ရွိေနၿခင္းတို႔ကို ဤေက်ာက္စာက ေဖာ္ၿပေနေပသည္။ မင္းသားရာဇကုမာရ၏ ေက်ာက္စာသည္ ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဴမ်ားကို ေဖာ္ညႊန္းေနၿခင္း လူမ်ိဳးစုအားလုံး ထာဝရခ်စ္ၾကည္ေရး ေသြးစည္းေရးတို႔ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနသၿဖင့္ အင္မတန္ တန္ဘိုးၾကီးမားလွေပေတာ့သည္။
*(စကားခ်ပ္။မ်ားကိုအရွင္မေဟာသဓပ႑ိတ၏ “သမိုင္းကြင္းဆက္ကေလးမ်ား”စာတမ္းမွ ထုတ္ႏွဳတ္တင္ၿပၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။)
အားလုံးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္
ေမ့သားလွ(ဇလဂၢ)
No comments:
Post a Comment