ဖုထစ္ရြတ္တြ ၊ ဌက္လင္းတသို႔
ပ်ဥ္းမငုတ္တို ၊ သက္ၾကားအိုသည္
ကုန္မိုထက္တြင္ ၊ တစ္ပင္တည္း ။
ခြဆုံအေကြး ၊ သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
အေဖးတက္လွာ ၊ အိုင္းအမာသို႔
က်ယ္စြာဟက္ပက္ ၊ ျခအိမ္ပ်က္ ။
ကုန္းမိုကမ္းပါး ၊ ေျမပပ္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္ ၊ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း ၊ လက္ျပညႊန္း ။
ထိုပင္ငုတ္တို ၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းၾကံဳ ၊ ျခအုံလည္းျဖစ္
ဓားထစ္လည္းခံ ၊ ေနလ်ွံလည္းတိုက္
ေလျပင္းခိုက္လ်ွက္ ၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္ ................
ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ ၊ ရြက္သစ္ေ၀၍
ေလျပည္ထဲတြင္ ၊ ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာက်ာၤး ေကာင္းတကား ။ ။ ။
( မင္းသု၀ဏ္ )
Wednesday, March 23, 2011
ပ်ဥ္းမငုတ္တို
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment