မရဏာသႏၷ ေသခါနီးကာလတြင္၊ ဒါနကလည္း မေျပာင္၊ သီလကလည္း အေၾကာင္၊ ဘာဝနာကလည္း အေယာင္ေယာင္၊ ခပ္ေၿခာင္ေၿခာင္ အမွတ္တမဲ့၊ ေတာ္ေအာင္သာ ေနခဲ့၍၊ ေသေတာ့မည့္အခိုက္၊ ေဇာငါးတန္အဆိုက္ႏွင့္၊ အရွိဳက္သို႔ထိခါမွ၊ က်ိတိေၾကာင္ေတာင္၊ နားေယာင္ပတ္ကား၊ ေျမြမိဖားကဲ့သို႔၊ သြားရမယ့္ေရွ႕ဘဝ၊ ေတြ႔ရမယ့္ အခင္းေတြႏွင့္၊ ပက္ပင္းပါဆုံမိပါမွ၊ သတိၾကီးရ ၾက၍၊
(၁) ဒါနကို ျပန္ရွဳ႕ေသာ္လည္း၊ ျပဳဖူးသည့္ဒါနက၊ ကာလႏွင့္ခပ္ေရာေရာ၊ ေလာကႏွင့္ ခပ္ဖက္ဖက္၊ ေထြးယွက္လူးလဲ၊ အစင္ၾကယ္ နဲခဲ့၍၊ စိတ္ထဲမွာ မၾကည္လာ၊
(၂) သီလကိုျပန္ရွာေသာ္၊ ေလာကဓံခုေခတ္က၊ လူ႔အျဖစ္ၾကပ္လွ၍၊ တတ္သမွ် ဝစီကံ၊ အနင့္သား ဖန္နိုင္မွ၊ ေတာ္တန္ရုံ ရွိၾကတယ္။
(၃) ဓမၼိက က်ီးပလီကဲ့သို႔၊ တီတီတာတာ၊ ခရာဆန္းျပား၊ အတန္ၾကီး မ်ားနိုင္မွ၊ စားရန္ဖို႔-ဝတ္ရန္ဖို႔၊ တခ်ိဳ႕ေပးကမ္း၊ လူတမ္းေစ့ကာ၊ အနိုင္သာရွိၾက၍၊ သိလ်က္ႏွင့္မိုက္ရေသာ၊ အတိတ္ရ ေခတ္ေပမို႔၊ ျဖစ္သမွ် ကိုယ္ႏွတ္က၊ ျဗဳတ္အတိေပါလွ၍၊ မေနာက မၾကည္သာ၊
(၄) ဘာဝနာဆိုသည္မွာ၊ ျမည္ရိုးမို႔ ျမည္ၾကသည့္၊ သမထ မေနာ၊ ဝိပႆနာေဇာမ်ားႏွင့္၊ ပေကာဋိ အသခ်ၤာ၊ တသက္လုံး စင္ကြာ၏။
(၅) ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃဂုဏ္ကို၊ အာရုံခံေအာက္ေမ့ဟု၊ တေထ့ေထ့ဆိုရပါေသာ္လည္း၊ နဂိုရ္ရင္း ပကတိ၊ ေလ့က်က္ၿခင္းမရွိ၍၊ မိေအာင္မထင္ေပ။
(၆) ေဝပါ၏ အမွ်၊ တဖြဖြဆိုေသာ္လည္း၊ ထိုသူ၏ဓာတ္ နရက္ကို တတ္အၾကပ္ သိျပီမို႔၊ နားညီးရုံသာ ရွိရွာသည္။ (လယ္တီဆရာေတာ္)
မွတ္ခ်က္။ လယ္တီဆရာေတာ္ ၏ ဓမၼအျမင္မ်ားကို
21-09-2011- ေန႔တြင္ ၾကေရာက္သည့္ မိမိ၏ ၃၈ ျပည့္ ေမြးေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ဓမၼဒါနမွ်ေဝပါသည္။
အားလုံး သက္ရွည္က်မ္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္ (ေမ့သားလွ ဇလဂၢ)
21-09-2011
No comments:
Post a Comment