အခ်ိန္၏ တန္ဖိုး

Gifted Men seized time and work as their Opportunity. They make them Great and Grand.

လူစြမ္းေကာင္းတို႔သည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အလုပ္ကို သူတို႔၏ အခြင့္အေရးအျဖစ္ တိတိက်က်မိမိရရ ယူလိုက္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အခ်ိန္ႏွင့္ အလုပ္ကို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေအာင္ ျပဳလုပ္ဖန္တီးလိုက္ၾကသည္။ (သီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး)။

Time and Tide wait for no man. (အခ်ိန္ႏွင့္ဒီေရသည္ လူကိုမေစာင့္။(နိုင္ငံျခားစကားပံု)။

ေလာကတြင္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားသူတို႔အတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္နို္င္ေသာ အရာသည္ကား အခ်ိန္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္ႏွင့္ မိမိရရွိလာသည့္ အလုပ္ကို အခြင့္အေရးတရပ္အျဖစ္ မိမိရရ အသံုးခ်နိုင္ပါက ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္လာနိုင္၏။ အထူးသျဖင့္ ကုသိုလ္၊ ဥစၥာ ပညာ တစ္ခုခုမွ မရလိုက္ေသာ အလဟသပ္ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္ကား တကယ့္ကို ဘာနဲ႔မွ် အစားထိုး၍ မရနိုင္ေသာ ႏွေမ်ာစရာေကာင္းအရာပင္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာရွိတို႔က "ကုသိုလ္ ဥစၥာ ခန္႔က်န္းမာ၍ ပညာတန္ခိုး တမ်ိဳးမ်ိဳးမွ မရလိုက္က ထိုေန႔အတြက္ သင့္အတြက္ သက္သက္ ဝမ္းနည္းဖြယ္"ဟု ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ၾက၏။ မိမိဘဝကို တန္ဖိုးထားတတ္သူတိုင္း မိမိရရွိလာသည့္ အခ်ိန္ကေလးကို တန္ဖိုးထားသင့္၏။ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတတ္သူသည္ ကုသိုလ္ ဥစၥာ ႏွင့္ ပညာ တန္ခုိး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ရေအာင္ယူတတ္ၾက၏။

(၂၀၁၁ ဂ်ဴလိုင္ ၁၉ ရက္ထုတ္ Flower Nwews) ဂ်ာနယ္)မွာ မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း) က တရားေလးျဖာ အားကိုးရာ ေဆာင္းပါးတြင္ "ေလာက၌ အခ်ိန္ကို ျဖဳန္းျခင္းထက္ နစ္နာေသာ ဆံုးရွဳံးမွဳမ်ိဳးမရွိပါေခ်။ အစားထိုး၍ မရနိုင္ေသာ ဆံုးရွဳံးမွဳမ်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္။ အခ်ိန္၏ တန္ဘိုးကို မည္သည့္ စက္ကိရိယာႏွင့္မွ် တိုင္းတာ၍ မရစေကာင္းေခ်။ စီးပြားဥစၥာရွာသူအတြက္ အခ်ိန္သည္ပင္ စီးပြားဥစၥာျဖစ္သည္။ ပညာသင္ၾကားေလ့လာသူအတြက္ အခ်ိန္သည္ပင္ ပညာပင္ျဖစ္သည္။ တရားရွာမွီး အားထုတ္ေနသူအတြက္ အခ်ိန္သည္ တရားျဖစ္၏ ဟု" ေရးသားခဲ့ဖူး၏။ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း "သကိစၥံ အနုယုေဇၥ်၊ ေမာဃကာလံ န ေခပေယ် " မိမိ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ရမည္၊ အခ်ိန္ကို အလကား မျဖဳန္းတီးပစ္ရ၊ အခ်ိန္ကို အခ်ည္းႏွီး မကုန္လြန္ေစရာ ဟု ေဟာေတာ္မူခဲ့၏။ ကာေလာ ဃသတိ ဘူတာနိ- အခ်ိန္က သတၱဝါေတြကို ဝါးမ်ိဳေန၏။ ဝါးမ်ိဳေနေသာ အခ်ိန္ကို တန္ျပန္ ဝါးမ်ိဳနိုင္ေအာင္ ျမတ္ဗုဒၶက တိုက္တြန္းေတာ္မူခဲ့၏။

စိတ္ကူးယဥ္ကာ ၾကည္နူးေနျခင္းထက္ ဘဝအျဖစ္မွန္ကို သိျပီး လက္ရွိအေျခအေနကို ေကာင္းမြန္စြာ အသုံးခ် ဘဝကိုပိုမိုလွေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရမည္။ လူသားတိုင္း သာတူညီမွ် ၂၄ နာရီကို ရေနၾက၏။ သို႔ေသာ္ ၂၄ နာရီကို ရယူသူခ်င္းတူရင္ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသံုးခ်တတ္သူက ထိပ္ဆံုး ေရာက္ၾက၏။ ၂၄ နာရီ အဆံုးအျဖတ္သည္ လူမိုက္ ပညာရွိ မည္သူကိုမွ် မ်က္ႏွာလိုက္ရိုး ထံုးစံမရွိ။ ေအာင္ျမင္မွဳ ရလိုသူတိုင္း အခ်ိန္ကို တန္ဘိုးထား၊ ၂၄ နာရီကို ေရႊေရာင္တင္၊ ျဖစ္ခ်င္တာကို ၾကိဳးစာၾကရမည္ျဖစ္၏။ ၂၄ နာရီ အခ်ိန္ရတာခ်င္းတူေသာ္လည္း အသံုးခ်ပံုခ်င္း မတူၾကေပ။ ပညာရွိႏွင့္ လူမိုက္တို႔၏ အခ်ိန္အသံုးခ်မွဳကြာျခားပံုကို ေအာက္ပါ ပါဠိဂါထာေလးကလည္း မွတ္သားစရာေကာင္းလွ၏။

ဓနံ ပုညာဒိလာေဘန၊ ကာလံ ခီယတိ ပ႑ိေတာ။

ကီဠေနန စ ဒုေမၼေဓာ၊ နိဒၵါယ ကလေဟန ဝါ ။

ဆိုလိုသည္မွာ "ပညာရွိသည္ ဥစၥာ ကုသိုလ္ (ပညာ) တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး စသည္ ရယူျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစသည္။ ပညာမဲ့သူသည္ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါး ကစားျခင္း၊ အိပ္ျခင္း၊ ျငင္းခုန္ခိုက္ရန္ စကားမ်ားျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစၾက၏။" တဲ့။ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားက အခ်ိန္သည္ ေရႊ အခ်ိန္သည္ ေငြဟု ပင္ အခ်ိန္၏ တန္ဖိုး ၾကီးမားလွပံုကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေအာင္ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။

အခ်ိန္ကို ရထားၾကီးႏွင့္လည္း ခိုင္းႏွိဳင္းၾကေသးသည္။ အခ်ိန္ရထားၾကီးသည္ တေရြ႕ေရြ႕ ခုတ္ေမာင္းေနပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ ပံုစံ ဒီဇိုင္းဆန္း ယာဥ္တမ်ိဳးကို စက္ခလုပ္ႏွိပ္ျပီး မိမိလိုရာ ကာလတစ္ခုသို႔ အေရာက္သြားနိုင္သည့္ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ားကို သိပၸံဝတၳဳရုပ္ရွင္မ်ားတြင္ ရိုက္ကူးေဖာ္ျပၾက၏။ ထိုရုပ္ရွင္ကားမ်ားကို ကာလ ယႏၱရား Time Machine ဟု မၾကာခဏေရးသား ေဖာ္ျပၾကေသာ္လည္း မရိုးနိုင္ပဲ လူၾကိဳက္မ်ားေနဆဲျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာနွင့္ပတ္သက္၍ ေဇယ်သူ၏ အခ်ိန္ရထား ဟူသည့္ ေဆာင္းပါးေလးထဲမွ ေကာက္ႏွတ္တင္ျပခ်င္၏။

အခ်ိဳ႕ကာလယႏၱရား ဇာတ္လမ္းမ်ားတြင္ ဇာတ္လိုက္မ်ားသည္ အတိတ္သို႔ ျပန္သြားၾကသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ လက္ရွိဘဝကို မေရာင့္ရဲေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ယေန႔ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ အတိတ္တြင္ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့သည္ျဖစ္ရာ အတိတ္မွအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ျပင္လိုက္လွ်င္ ယေန႔ကာလ ပိုေကာင္းသြားမည္ဟု ယုံၾကည္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကမၻာၾကီး (သို႔မဟုတ္) လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ကယ္တင္ရန္ အတိတ္သို႔ ျပန္သြားလိုၾကသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ပိုဆန္သည္။ ခ်စ္သူဓားထိုးခံရကာ ဆံုးရႈံးသြားေသာသူက အတိိတ္သို႔ ျပန္သြားကာ ခ်စ္သူဓားထိုးမခံရေအာင္ ကယ္တင္လိုသည္။ ထိုအခါ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ခ်စ္သူႏွင့္ေပါင္းရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အတိတ္သို႔ ျပန္သြားလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အတူတူပင္။ အတိတ္ကို အတိတ္တြင္ မထားခဲ့နိုင္ပဲ စိတ္ထဲတြင္ သြားေရာက္ျပင္ဆင္လို ေနသူမ်ားျဖစ္သည္။

အတိတ္သည္ ေသခ်ာ ေရရာသည္။ သို႔ေသာ္ အတိတ္ေသခ်ာပံုမွာ လံုးဝျပန္လည္ မျပင္ဆင္နိုင္ေသာ ေသခ်ာျခင္းမ်ိဳး၊ ျပန္လည္ မေရာက္လာေသာ ေသခ်ာျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ အနာဂတ္မွာမူ မေသခ်ာမေရရာ။ အနာဂတ္ႏွင့္အတိတ္ၾကား၊ မနက္ျဖန္နွင့္ ယေန႔အၾကားတြင္ ပစၥဳပၸန္(ေခၚ) ယေန႔(အခ်ိန္) ရွိသည္။ ယေန႔သည္ ပစၥဳပၸန္ ႏွင့္ အနာဂတ္တို႔ ေတြ႔ဆံုရာ ျဖစ္သည္။ အတိတ္ျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ျဖစ္လာခဲ့ရာ ပစၥဳပၸန္ေၾကာင့္ အနာဂတ္ျဖစ္လာေပမည္။ တစ္စကၠန္႔ခ်င္းစီသည္ပင္ ၾကည့္ေနရင္း အတိတ္ျဖစ္သြားသည္။ ထိုေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ဆိုသည္မွာ (အခ်ိန္ကာလအလိုက္) အလြန္တိုေတာင္း လွသည့္ အခ်ိန္ဟုပင္ ေျပာရမည္ ထင္သည္။

ပစၥဳပၸန္ဆိုသည္မွာ ယခု (မ်က္ေတာင္တမွိတ္၊ လက္ျဖစ္တတြက္၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္ခန္႔ အလြန္တိုေတာင္းသည့္ကာလ) စကၠန္႔ေလး ဟုပင္ ေျပာရမတတ္။ သို႔ေသာ္ အတိတ္မွာမူ တစ္စကၠန္႔တိုင္း တိုးေနေပသည္။ အတိတ္တိုးကာလ တိုးတိုင္း အနာဂတ္ေလွ်ာ့သြားသည္ဟု ေျပာနိုင္ေသာ္လည္း အနာဂတ္မွာ (ပစၥဳပၸန္ႏွင့္စာလွ်င္) အခ်ိန္မ်ားစြာ က်န္နိုင္ေသးသည္။ ဥပမာ အသက္ ၅၀ မုခ် ရွည္မည့္သူသည္ အတိတ္ အနာဂတ္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္စီဟု ေျပာနိုင္ေသာ္လည္း သူ႔ ပစၥဳပၸန္မွာ တစ္စကၠန္႔ တည္းသာ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္ဘဝ ေျပာင္းသြားနိုင္ေသာ တစ္စကၠန္႔တိုင္းေသာ အခ်ိန္သည္ တန္ဘိုး ရွိေသာ ပစၥဳပၸန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ထို တန္ဘိုးရွိေသာ ပစၥပၸန္အခ်ိန္ကေလးကို ပညာ လုံးလ ဝီရိယမ်ား ေကာင္းစြာ အသံုးခ်လွ်က္ မိမိဘဝတန္ဘိုးကို အရယူသင့္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိဝံသက ေအာက္ပါအတိုင္း ဆံုးမထားေပသည္။

အတိတ္ကိုေတြး၊ မေဆြးေလနဲ႔၊

အတိတ္ဆိုတာ၊ ျပန္မလာဘူး။

အနာဂတ္မွန္း၊ မလြမ္းေလနဲ႔၊

အနာဂတ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး။

ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္သင့္ရာဝယ္၊

ပညာ လုလႅ၊ အသံုးခ်လွ်က္၊

ဘဝတန္ဖုိး၊ အားမန္ကိုး၍၊

ျမတ္နိုးၾကည္ျဖဴ၊ အရယူေလာ့။

Don't regret the past, the Past has gone (past never come back). Don't long for the future, future is not sure. Seize value of the life, energetically and soundly with knowledge and great effort, doing what should be done.

အဓိက ရည္ရြယ္သည္မွာေတာ့ လက္ရွိပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ကေလးကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်နိုင္ဖို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ဆံုး အေနအားျဖင့္ the Bank Account of Life, www.metacafe.com မွ လာရွိသည့္ အလြန္မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွသည့္ ဒႆနေလးျဖင့္ ပင္ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။

တန္ဖိုး

(၁) တစ္ႏွစ္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
စာေမးပြဲက်တဲ့ ေက်ာင္းသားကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၂) တစ္လရဲ႕တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
လမေစ့ဘဲ ကေလးေမြးတဲ့ မိခင္ကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၃) တစ္ပတ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၄) တစ္ေန႔ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ကေလးေၿခာက္ေယာက္ကို ေကၽြးေမြးရတဲ့
ေန႔စားအလုပ္သမား တစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၅) တစ္နာရီရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္

ဆုံဆည္းခြင့္ကို ေစာင့္ေနၾကတဲ့
ခ်စ္သူမ်ားကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၆) တစ္မိနစ္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ရထား(ေလယာဥ္)မမွီလိုက္တဲ့ ခရီးသည္ကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၇) တစ္စကၠန္႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
ယာဥ္တိုက္မွဳ သီသီေလး လြဲသြားတဲ့ ဒရိုင္ဘာကို ေမးၾကည့္ပါ။
(၈) တစ္မီလီစကၠန္႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိခ်င္ရင္
အုိလံပစ္ ေငြတံဆိပ္ရွင္ကို ေမးၾကည့္ပါ။

Value

(1) To realize the value of One Year,

Ask a student who failed a grade.

(2) To realize the value of One Month,

Ask a mother who gave birth to a premature.

(3) To realize the value of One Week,

Ask the editor of a weekly newspaper.

(4) To realize one Day,

Ask the daily worker who provides six children.

(5) To realize the value of One Hour,

Ask the lovers who are waiting to meet.

(6) To realize the value of One Minute,

Ask a person who missed the train.

(7) To realize the value of One Second,

Ask a person who just avoided an accident.

(8) To realize the value of One Millisecond,

Ask the person who won a silver medal in the Olympic.

(From the Bank Account of Life, www.metacafe.com)

ဘဝတန္ဖိုး ခ်စ္ျမတ္နိုးက

တန္ဖိုး အနဂၣ ၾကီးမားလွသည့္

ရရွိခြင့္ေရး အခ်ိန္ကေလးကို

ျမတ္နိုးၾကည္ျဖဴ အေလးမူကာ

အားတက္ရႊင္လန္း အထက္တန္းကို

ဆက္လွမ္းဖို႔ရာ ၾကိဳးစားပါ။

ေမတၱာျဖင့္

ေမ့သားလွ-(ဇလဂၢ)

၁၁-၁-၂၀၁၂