က်မ္းစာဖတ္နည္း နိႆရည္း
၁။ မိမိႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ က်မ္းစာကိုရလွ်င္ ေန႔စဥ္မွန္မွန္ ၾကည့္ရွဳ႕ကာ နိဒါန္းမွ စ၍ နိဂုံးတိုင္ေအာင္ ၾကည့္ရွဳ႕သင့္ပါသည္။ (နိဒါန္း၌ က်မ္းစာ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ပါရွိတတ္၍ နိဂုံး၌ က်မ္းဆရာ၏ အေၾကာင္း အတၳဳပၸတၱိ ျဖစ္ေစ၊ အေရးၾကီးေသာ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေစ ပါရွိတတ္သည္)။
၂။ ထိုက်မ္းစာ၌ ၾကည့္ရွဳ႕ရင္းပင္ မိမိ ႏွစ္သက္ဖြယ္ အခ်က္မ်ားကို သို႔မဟုတ္ မိမိသေဘာအားျဖင့္ မသင့္ဟု မွတ္ထင္ရေသာ အခ်က္မ်ားကို သို႔မဟုတ္ မိမိခ်ည္း မဆံုးျဖတ္နိုင္၍ ပညာရွိထံ ေမးဖြယ္အခ်က္မ်ားကို ေအာက္ေျခက မင္သား၍ေသာ္လည္း ထားပါ။ သို႔မဟုတ္ စာမ်က္ႏွာနံပါတ္ကိုေသာ္လည္း မွတ္သားထားပါ။
၃။ အားလပ္ခြင့္ရေသာအခါ ထိုမွတ္သားထားေသာ အခ်က္မ်ားကို သေဘာက်လွ်င္ ထပ္ကာထပ္ကာ ၾကည့္ သို႔မဟုတ္ က်က္ထားပါ။ သေဘာမက်လွ်င္ ပညာရွိႏွင့္ေတြ႔က (နားလည္သူႏွင့္ေတြ႔က) ေမးျမန္းပါ။
ဤကဲ့သို႔ေလ့လာၾကမွသာ မိမိမွာ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတတိုးပြားသူျဖစ္၍ အရာရာ စဥ္းစားႏွိဳင္းခ်ိန္ ေလ့ရွိကာ က်မ္းစာၾကည့္ရွဳ႕ရက်ိဳး နပ္ပါလိမ့္မည္။
(မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)။
ဟိေတာပေဒသ။ ။ အၾကင္သူမွာ မိမိကိုယ္ပိုင္ ဥာဏ္မရွိ။ ထိုသူ႔မွာ က်မ္းစာသည္ အသံုးမဝင္၊ မ်က္စိမျမင္သူမွာ အဖိုးထိုက္ အဖိုးတန္ ကုိယ္လံုးေပၚ မွန္ၾကီးကို ဘယ္လို အသံုးခ်မည္နည္း။ ။
ဖတ္ဖူးအုပ္ေရ နည္းေသာ္လည္း
တစ္သက္လံုး စာအုပ္အစိတ္၊ သံုးဆယ္သာ ဖတ္ဖူးေသာ္လည္း စာအုပ္ေပါင္း ငါးရာေလာက္ ဖတ္ဖူးသူထက္ ပိုေတာ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေတြ႔ဖူးသည္။ သူတို႔က ဖတ္ရသေလာက္ သေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ဖတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ။ (ဆြိဒ္မာဒင္)။
စာကိုဘယ္လိုဖတ္ရမည္နည္း
စာကို ကေလးမ်ားဖတ္သလို စိတ္ေပ်ာ္ခ်င္လို႔ေတာ့ မဖတ္ပါႏွင့္။ ၾကီးျမင့္သူမ်ားကဲ့သို႔ သူတစ္ပါးကို ဆရာလုပ္ရန္ မဖတ္ပါႏွင့္။ ကိုယ့္ဘဝတြင္ လိုက္နာက်င့္ၾကံေနထိုင္သြားရန္အတြက္သာ ဖတ္ပါ။ (ဂတ္စေတ့ဖေလာဗတ္)။ ။
စာကေပးသည့္ အားသစ္ခြန္သစ္
စာကိုဖတ္ျခင္းျဖင့္ အသိပညာ၏အာဟာရကို ေတြ႔ရွိရေလ၏။ စာဖတ္ျပီးေသာအခါ စာကိုစဥ္းစားတတ္မွသာ အသိပညာ၏ အာဟာရကို ရေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ုပ္တို႔က အသိပညာ၏ အာဟာရကို ေတြ႔ရုံမွ်သာ စာကိုမဖတ္ဘဲ ထိုအာဟာရကို ကၽြနု္တို႔အတြက္ အားသစ္ခြန္သစ္ ျဖစ္ေအာင္ စဥ္းစားရေပ၏။ (ဂၽြန္ေလာက္)။ ။
စာအုပ္အားလံုးကို မဖတ္နိုင္
စာအုပ္ေကာင္းမ်ားကို အရင္ဖတ္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သင္သည္ စာအုပ္အားလံုးကို ဖတ္ရန္ အခြင့္အခါ သင့္မည္ မဟုတ္ေပ။ (သိုရူး) ။
ေမးျမန္းပါ
အကယ္၍ ကၽြန္ုပ္တို႔သည္ တကယ့္ပညာရွင္တစ္ဦးႏွင့္ ဆံုးစည္းၾကံဳၾကိဳက္လွ်င္ ထိုပုဂၢိဳလ္ မည္သည့္စာအုပ္မ်ားဖတ္သည္ကို ေမးျမန္းသင့္ေပသည္။ (အီမာဆင္)။ ။
စကားပံု။
စာေတြ႔ကို ဥာဏ္ယွဥ္၍သံုး။ (အဂၤလိပ္ စကားပံု)။
တိုးတက္ေသာလူမ်ိဳးသည္ စာဖတ္ၾက၍ စာဖတ္ေသာ လူမ်ိဳးသည္ တိုးတက္၏။ (တရုတ္စကားပံု)။ ။
အဖိုးအနဂၣ
သစၥာတရား၊ ဥာဏ္ပညာ၊ အဆံုးမၾသဝါဒ၊ အသိပညာတို႔ကို ေငြေၾကးအကုန္က်ခံ၍ ေလ့လာဆည္းပူးေလာ့။ ယင္းတို႔သည္ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္သည္ျဖစ္၍ ေငြေၾကးႏွင့္ မလဲႏွင့္။ (ေရွာလမုန္မင္းၾကီး)
အသိႏွင့္ ကိုယ္က်င့္
အသိသည္ အသိသာ၊ ကိုယ္က်င့္မဟုတ္၊ သိတိုင္း မက်င့္ နိုင္လွ်င္ သိေနရုံျဖင့္ အက်ိဳးမရ၊ က်မ္းစာတို႔သည္ သိေအာင္သာ ညႊန္ျပနိုင္၏။ က်င့္၍မေပးနိုင္ၾက။ ယခုကာလ စာေပလိုက္စားသူမ်ား၊ အဆံုးအမ မ်ားမ်ား ခံရသူတို႔သည္ အသိမနည္းလွ။ သို႔ေသာ္ ထိုသိသူမ်ားတြင္ အထိုက္အေလ်ာက္ ေစာင့္စည္းသူ၊ သတိထားသူကား အလြန္နည္းပါးလွ၏။ ထိုကဲ့သို႔ လူစားေတြ ေပါမ်ားေနေသာ ဤေလာကၾကီးဝယ္ လူေကာင္းသူေကာင္းမ်ားပင္ စိတ္ထားေကာင္းဖို႔ ခဲယဥ္းေလေတာ့သည္။
(ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
စာေပလည္းသင္ အက်င့္ျပင္
စာေပလည္း သင္၊ အက်င့္ျပင္၊ ျမွင့္တင္ သာသနာ၊
စာေပတတ္သိ၊ စိတ္ေကာင္းရွိ၊ လို၏ သာသနာ။
(မဟာသုေဗာဓာရုံ ဆရာေတာ္ၾကီး)
ေမ့သားလွ(ဇလဂၢ)
စုစည္းတင္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment