ညီမေလးဖတ္ဖို႔

ဘ၀က မ်ိဳသိပ္မႈေတြနဲ႕ က်င့္သားရခဲ့တာ
ၾကာလွေပါ့...
ၾကိဳးကိုင္ၾကမ္းမွ လိမၼာတယ္လို႔
ငါတို႔ အမိ်ဳးေတြ ေျပာေလ့ရွိတယ္
အဲဒါ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊
လူဆုိတာ ရတနာပဲ ညီမေလး။

ေက်ာပိုးအိပ္ထဲ
စာအုပ္ေတြ အျပည့္သိပ္ထည့္
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လို႔
စာခ်ည္းပဲက်က္မေနနဲ႔။

ဘ၀မွာ
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္ဘူး၊
ကိုယ့္အတြက္လည္း နစ္နာမသြားဘူးဆိုရင္ေပါ့
မင္းၾကိဳက္တာလုပ္ပစ္လိုက္စမ္း
ဦးထုပ္မေဆာင္းတဲ့
ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသမားကို ဖမ္းသလို
ငါ မင္းကို လက္လွမ္းတားမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမယ့္
ေလွာင္ကန္ထဲ အထည့္ခံထားရတဲ့
ငါးကေလးေတြရဲ႕ ဒုကၡကို စာနာတတ္ဖို႔
မင္း စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔ေတာ့ လုိလိမ့္မယ္။

ကမၻာ့ေျမပံုၾကီးေရွ႕ခ်ၿပီး
တူေအာင္အဆြဲက်င့္ေနရံုနဲ႔
မင္းနဲ႔ ကမၻာၾကီးနီးလာမွာ မဟုတ္ဘူး
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ေနရတဲ့
ငါတို႔၀န္းက်င္မွာ
လူသားအခ်င္းခ်င္းစာနာတတ္ေအာင္
မင္းစာမ်ားမ်ားဖတ္ေစခ်င္တယ္။

အသက္ရွဴက်ပ္ေနတဲ့ ငါတို႔ကမၻာေျမမွာ
ငါးကေလးတစ္ေကာင္ရဖို႕အတြက္
ဘယ္ေတာ့မွ တီမတူးနဲ႕ ညီေလး၊
လူဆိုတာ ေသြးနဲ႕ကိုယ္ သားနဲ႕ကိုယ္
ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားတာမဟုတ္လား

ငါဆြဲလက္စ ဖဲခ်ပ္ဟာ
မင္းအတြက္လက္ခံတဲ့အခါ
အမွန္တရားဆိုတဲ့ နံပါတ္ကလြဲၿပီး
ဘာနဲ႔မွ ေဆးေပးမီးယူမလုပ္ပစ္နဲ႕ေနာ္....။

Ko Thit

Pune University

India

From Myanmar Monk-Student’s Welfare Association of India

9^th Annual Magazine, 2009. Page 21