*၂၂။ တစ္ေယာက္ကိစၥ၊ ကိုင္တြယ္ၾကေသာ္၊ ေၿခၾကြလက္သာ၊ မ ေနရာသည္၊ တတ္ပါသမွ်၊ ညီညာၾက၊
၂၃။ ဆရာေနခင္း၊ အင္းပ်ဥ္ေညာင္ေစာင္း၊ လည္းေလ်ာင္းဘုံလွ်ိ၊ ထိုထိုထက္မွာ၊ မေနရာသည္၊ ၿမင့္ရာမသင့္၊ မထိုင္ႏွင့္။
၂၄။ ေရွ႕စူးစူး၊ ဒူးလက္ကိုေထာင္၊ ထိုင္ေဆာင့္ေၾကာင္ႏွင့္၊ ေပါင္ေထာင္လက္ကား၊ အပါးၾကပ္ၾကပ္၊ မေနအပ္။
၂၅။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္၊ မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ၊ ထိုထိုအၾကံ၊ ၾကီးစြာဖန္၍၊ မအံတစ္ခါ၊ အံတစ္ခါႏွင့္၊ မ်က္ႏွာတစ္ပါး၊ စာတၿခားလည္း၊ စကားေၿပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္၊ ရယ္ေမာ၍လည္း မေနႏွင့္။
၂၆။ မၿပတ္အသံ၊ တညံညံသည္၊ စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ၿမဲၿမဲ၊ သည္လဲညသတ္၊ ၿပတ္ၿပတ္သားသား၊ စကားဆိုေစ၊ ပီလွေစ။
၂၇။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ၊ ေရးေသာခါလည္း၊ အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ၊ စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။
၂၈။ မၿပင္းမရိ၊ လံု႔လရွိ၍၊ သတိအထဲ၊ အရိုးစြဲေအာင္၊ တေဖာင္ေဖာင္လ်ွင္၊ သန္ေခါင္ညဥ့္နက္၊ သင္က်က္သမွ်၊ စစကုန္ေစ၊ ေန႔ကိုအလြတ္၊ ရြတ္နိုင္ေစ။
၂၉။ ရဟန္းေမာင္ရွင္၊ သူငယ္သြင္သို႔၊ မသင္မရြတ္၊ မဖတ္စာေပ၊ မေရမရာ၊ ေန႔သာကုန္ၿငား၊ ရက္သာမ်ားေအာင္၊ စကားေဖာင္ဖြဲ႔ၿငား၊ စကားေၿပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္၊ ရယ္ေမာ၍လည္း မေနႏွင့္။
၃၀။ တစ္ေယာက္တၿခား၊ စကားမဆို၊ ကိုယ္စီကိုင၊ သင္ပုန္းေပမွာ၊ လက္မကြာေအာင္၊ စာေရးၾက။
၃၁။ ဗဟုသုတ၊ တတ္ပါခ်င္လ်ွင္၊ သင္သာသင္ခိုက္၊ သင္လိုက္ၾက။
၃၂။ သို႔ပင္တေစ၊ မေနရသာ၊ ေက်ာင္းကခြာေသာ္၊ ေနာင္ခါေနာင္တ၊ ရွိတတ္စြ။
၃၃။ အတတ္ပညာ၊ တတ္မွသာလွ်င္၊ ေက်ာင္းမွာေနက်ိဳး နပ္မည္ပ။
၃၄။ သ်ွင္သီလဝံသ၊ ေထရ္ဂုဏ၏၊ ဆုံးမစကား၊ မနာၾကားက၊ လားလိမ့္ပါယ္ရပ္ရြာ။
သွ်င္မဟာသီလဝံသ
ၿမန္မာ (၈၁၅-၈၈၀)
ဆက္ရန္ရွိေသးသည္
No comments:
Post a Comment